مقاله

تاریخ انتشار:

1397/03/01

نقاشی‌های یک گزارشگر از مناطق جنگی خاورمیانه

غیث عبدالاحد

غیث عبدالاحد، روزنامه‌نگار نشریه‌ی «گاردین»، زمانی که برای تهیه‌ی گزارش از مناطق جنگی در خاورمیانه به سر می‌برد، و دو بار نیز دستگیر شده بود، نقاشی‌های آب‌رنگی از آن مناطق کشیده بود. این نقاشی‌ها توانست به او کمک کند تا بر آسیب‌های روانیِ ناشی از حضورش در مناطق جنگی چیره شود.

موصل، عراق، ژوئیه‌ی ۲۰۱۷

این منظره‌ی یک پادگان نظامی در موصل است که آن را درست یک روز پس از آن که ارتش عراق بخش قدیمی شهر را از داعش باز پس گرفت، کشیده‌ام. در این نقاشی می‌‌توانید محلی را که جنگ در آن بیشترین شدت را داشته است مشاهده کنید. نکته‌ی دردناک درباره‌ی موصل این است که این جنگ بزرگ در حالی درگرفت که یک و نیم میلیون انسان در آن شهر به دام افتاده بودند. داعش اجازه نمی‌داد که آن‌ها از شهر خارج شوند و از ایشان به عنوان سپر انسانی استفاده می‌کرد.

موصل، عراق، ۲۰۱۷

موصل، عراق، ژوئیه‌ی ۲۰۱۷

اغلب ساختمان‌ها در بخش قدیمی شهر، زیرزمین‌های دو طبقه دارند. بنابراین، اگر نیروهای عراقی یک خانه را فقط یک بار بمباران می‌کردند، نمی‌توانستند به مقاومت نیروهای داعشی که در آن سنگر گرفته بودند پایان دهند – باید دو سه بار آن را بمباران می‌کردند. به همین دلیل، اگر به بخش قدیمی موصل بروید، دیگر در آن خیابانی نخواهید دید. یعنی نمی‌توانید تشخیص دهید که ساختمان‌ها در کجا قرار داشتند و خیابان‌ها کجا. من تا به حال چنین چیزی ندیده بودم.

موصل، عراق

براتیسلاوا، اسلواکی، ۲۰۱۷

پس از بازگشتم از موصل، به لندن رفتم تا با سردبیرهایم ملاقات کنم. بعد، به جای این که با هواپیما به استانبول برگردم، با قطار سفر کردم. این سفر سه روز به طول انجامید و به من فرصت کافی داد تا به متنی که می‌خواستم درباره‌ی موصل بنویسم فکر کنم و ساختار کلی‌اش دستم بیاید. این نقاشی را روی نیمکتی در یکی از ایستگاه‌های قطار در براتیسلاوا کشیدم و بخشی از یادداشت‌های سفرم را می‌توانید در بالای آن مشاهده کنید.

بصره، عراق، ۲۰۱۶

بصره از آخرین مناطقی در عراق است که در آن می‌توانید این پنجره‌های زیبای چوبی را مشاهده کنید. این پنجره‌ها صدها سال آن‌جا بوده‌اند. و حالا دارند در هم می‌شکنند، نه صرفاً به خاطر بمباران‌ها یا حملات هوایی، بلکه به دلیل فراموش شدن، و به دلیل فرسایش و پوسیدگی‌شان. پیش از اشغال بصره در سال ۲۰۰۳، مردم از این بناها مراقبت می‌کردند، اما بعد از آن دیگر درگیر جنگ شدند. در شرایطی که اراذل و اوباش اختیار کل شهر را به دست گرفته‌ باشند، دیگر چه کسی به پنجره‌ای چوبی اهمیت می‌دهد؟

بصره، عراق، ۲۰۱۶

از یک پنجره، استانبول، ترکیه، ژوئیه‌ی ۲۰۱۷

صعده، یمن، نوامبر ۲۰۱۶

این‌ها خانه‌های گلیِ صعده‌ اند که شهری تاریخی در شمال یمن است. اگر من این خانه‌های هفت هشت طبقه‌ را چیزی منحصر به فرد بنامم باز هم کم گفته‌ام. حملات هوایی عربستان سعودی آن‌ها را از وسط نصف کرد. فرهنگ یمنی‌ها بسیار محافظه‌کارانه است، به همین دلیل بخش درونی این خانه‌ها حریم خصوصی محسوب می‌شود – اما این‌جا همان خانه‌ها را در مرکز شهر می‌بینید که متحویات درونی‌شان کاملاً بیرون ریخته است.

استانبول، ترکیه، ۲۰۱۷

سرباز ارتش عراق، خط مقدم، در اطراف موصل، عراق

صنعا، یمن، ۲۰۱۵

این نقاشی را پیش از آن که پایتخت یمن را بمباران کنند کشیدم. ظرافت و زیبایی معماری این شهر در تضاد با نابسامانی‌هایی است که اغلب در خیابان‌های هر شهر خاورمیانه شاهدش هستیم. من داشتم روی چشم‌انداز بزرگ‌تری از بخش قدیمی شهر کار می‌کردم، اما حالا سه بنا از دست رفته است. برخی از زیباترین بناهای صنعا در حملات هوایی سعودی‌ها ویران شد.