در سالهای اخیر، صحنهی سیاسی دنیا تا حد زیادی به عرصهی نفرتورزی گروههای مختلف اجتماعی و دینی علیه یکدیگر و سوءاستفادهی سیاستمداران از احساسات آنان مبدل شده است. این روند گستردهی «نفرتپراکنی» اساس دموکراسی را تهدید میکند و باید با مسئولیتپذیری با آن مقابله کرد.
«صنعت اسلحهسازی» در آمریکا معلول «فرهنگ اسلحه» است یا علت آن؟ آیا وضع مقررات و محدودسازی مالکیت و حمل اسلحه در آمریکا پدیدهای نوظهور است؟ آیا حق حمل اسلحه آزادی و دموکراسی را تقویت میکند؟ از «مؤسسهی ملی اسلحه» چه میدانیم؟
گروهی از فمینیستهای جهان سوم دولتهای جدید خود را با پدرسالاری سنتی در تقابل دیدهاند و گروهی قایل به همزیستی مسالمتآمیز این دو هستند اما هر دو گروه موافقند که نه باید از دولت به عنوان ابزاری در دست سلطهجویی مذکر صرف نظر کرد، و نه میتوان با آغوش باز با آن همکاری کرد.