آئین بهائی – جامعه، سیاست

10 آیین بهائی جامعهوسیاست ‌ پژوهان بهائی حاکی از پیشرفتی چشمگیر در دو دهۀ ‌ کیفیت آثار نسل جدید مورخان و دین مطالعات بابی- بهائی چنان ‌ های دانشگاهی در هزارۀ سوم در حوزۀ ‌ اخیر است. شمار پژوهش زیاد بوده که گزینش تعداد اندکی از آنها به قصد انتشار در این کتاب بسیار دشوار بود. اما به ایم. ‌ حکم «ما لایدرککلّه لایترککلّه» به انتشار این مجموعه مشتاق بوده سرآغاز کتاب،گفتگویی با مارگیت واربورگ، پرکارترین و نامورترین پژوهشگر غیربهائی شدن» از تمرکز ‌ مشغولی بهائیان به «جهانی ‌ مطالعات بابی- بهائی است. او با اشاره به دل ‌ حوزۀ های عمده میان جوامع بهائی غربی و غیرغربی ‌ آنها بر «تبلیغ» و «نهادسازی» و بعضی تفاوت پردازدکه از یک طرف «بهائیان ‌ گوید. آصف اشرف به «پارادوکسی غیرمعمولی» می ‌ سخن می های بیگانه» و از طرف دیگر ‌ ای سیاسی و عامل قدرت ‌ را نه پیروان یک دین، بلکه فرقه کند که «به اوضاع سیاسی، اجتماعی و اقتصادی ‌ ی غیر سیاسی و منزوی» توصیف می ‌ ا ‌ «جامعه کل جامعۀ ایران توجه ندارد.» موژان مؤمن با نگاهی به جامعۀ بهائی اصفهان در دوران قاجار کوشد ‌ گوید «بهائیان در نزاع میان مراجع دینی و دولتی در گرو هر دو طرف بودند» و می ‌ می نشان دهد که «یک اقلیت دینی در ایران با چه خطرها و مشکلاتی روبرو بود.» فرزین وجدانی گران فرهنگی در این سو و آن سوی ‌ ضمن اشاره به «نقش برخی از بهائیان به عنوان میانجی بخشی ‌ بهائی، قداست ‌ مرزهای جغرافیایی» از «طرز استفادۀ بهائیان از چاپ در تحکیم جامعۀ گذاران آیین بهائی، و اثبات حقانیت این آیین» و همچنین «از نقش مسیرهای ‌ به آثار بنیان تجاری، مسافرتی و زیارتیِ فراملی در تسهیلِ تهیه و توزیعِ آثار چاپ شده در هند، مصر، زند. ‌ فلسطین، ترکستانِ روسیه و ایران» حرف می خواهد «با تأمل در باب زندگی خود، از گریز از آزار و اذیت دینی در ‌ نگین طوسی می های ‌ شناس اجتماعی در حوزۀ تبعیض، دیدگاه ‌ زادگاه» خویش «تاکسب تخصص به عنوان روان داری جمعی، با تأکید خاص بر تعلیم و ‌ عدالت، وحدت، و مفهوم امانت ‌ آیین بهائی را دربارۀ هایگوناگون بهائیان از «وعدۀ صلح ‌ تربیت، بررسی» کند. موژان مؤمن با نگاهی به برداشت آخرالزمانیِ دینیِ کلاسیک این استکه امور را ایستا ‌ گوید «ویژگی اصلی اندیشۀ ‌ جهانی» می داند تا اینکه خدا ناگهان اوضاع را تغییر دهد. بنابراین، تغییرِ اوضاع، ناگهانی و آنی است ‌ می ها در این تغییر نقشی منفعل دارند؛ زیرا هر چند از ‌ گیرد. انسان ‌ الهی صورت می ‌ و به ارادۀ شوند اما در ایجاد تغییر هیچ نقشی ندارند. باب و بهاءالله این نوع اندیشۀ دینی ‌ تغییر متأثر می را تغییر دادند. آنها این ایده را مطرحکردند که تغییرِ دینی، نوعی فرایند است و نه جهشی از