آئین بهائی – جامعه، سیاست

288 آیین بهائی جامعهوسیاست جویانه موفق ‌ جویی کمتری دارند و بنابراین در محیطی به شدت رقابت ‌ به طور طبیعی رقابت و ((1( های مبتنی بر همکاری و مراقبت موفقیت بسیار بیشتری دارند) ‌ نیستند؛ آنها در محیط های خانوادگی و خشونت ‌ دانند که به خشونت ‌ هایی می ‌ این ساختار را عامل پیدایش نگرش جویی شدید ‌ شدن هم رقابت ‌ حامیان محیط زیست و مخالفان جهانی ((1( انجامد. ‌ علیه زنان می ها به ‌ های اجتماعی تجاری نامناسب (نظیر انتقال شغل ‌ صنعت را علت اصلی آلودگی و رویه تر، بدون توجه به پیامدهای ‌ محیطی پایین ‌ های اشتغال کمتر و موازین زیست ‌ محلی با هزینه ((2( دانند. ‌ اجتماعی این امر) می تر است. برای تبدیل این ‌ مراتبی از تلاش برای تغییر آنها آسان ‌ البته انتقاد از جوامع سلسله هایی صورت ‌ تر کوشش ‌ طلبانه ‌ تر و برابری ‌ مراتبی به ساختاری یکدست ‌ ساختار اجتماعی سلسله های ‌ گرفته است. قرار بودکه دموکراسی به چنین ساختاری بیانجامد. اما به رغم بعضی موفقیت جمهور قدرتمند ‌ آن، ساختار رایج در بسیاری از جوامع دموکراتیک عبارت است از یک رئیس و گروهکوچکی از نخبگانکه قدرت را برای چند سال معیّن در اختیار دارند. به عبارت دیگر، کنند. انقلاب ‌ شکل برجا مانده؛ فقط افرادِ در رأس هرم پس از چند سال تغییر می ‌ ساختار هرمی تر بودند. این ‌ طلبانه ‌ ای برابری ‌ های کمونیستی گوناگون خواهان ایجاد جامعه ‌ فرانسه و انقلاب ها هم شکست خوردند و تنها توانستند گروهی را در رأس هرم جایگزینگروهی دیگر ‌ انقلاب کنند. مراتبی یا هژمونیک بسیار با ثبات است و تغییر آن به سه دلیل دشوار است: ‌ جامعۀ سلسله مراتبی از جهان را واقعیت بدیهی و ‌ دلیل اول این استکه افراد آن جامعه این تصویرِ سلسله ای غیر ‌ توان جامعه ‌ گویند می ‌ مخالفینی راکه می ((2( پندارند. ‌ هنجارِ تغییرناپذیر جامعۀ بشری می های ‌ خوانند که واقعیت ‌ حال می ‌ پردازانی آشفته ‌ مراتبی مبتنی بر همکاری آفرید، خیال ‌ سلسله 18. Carol Gilligan, In a Different Voice : Psychological Theory and Women’s Development , Cambridge, Mass, Harvard University Press, 1982; Carol Gilligan, N. Lyons and T. Hanmer , Making Connections : The Relational Worlds of Adolescent Girls at Emma Willard School . Cambridge, Mass, Harvard Uni- versity Press, 1990 . برای نمونه، ر.ک: 19 Marilyn French, Beyond Power: On Women, Men and Morals. London: Jonathan Cape, 1985 20.TomJones andRichardMcNally, Pollution for Export? UNESCOCourier , December 1998, p. 10-13 جویی، ر.ک: ‌ ایکلی از مخالفت با رقابت ‌ برای نمونه A. Kohn, No Contest : The Case against Competition. Boston: Houghton Mifflin Company, 1986 های زندان خود بسط داد؛ ر.ک: ‌ . آنتونیو گرامشی ایدۀ رهبری هژمونیکِ گروه مسلط را در یادداشت 21 Dominic Strinati, An Introduction to Theories of Popular Culture. Routledge, London, 1995, p. 165-9