آئین بهائی – جامعه، سیاست

296 آیین بهائی جامعهوسیاست رود که رفتارشان از حد و مرز مشخصی تجاوز کند. بهائیانیکه به طور علنی اصول ‌ به کار می شوند: مثلاً بهائیانی که در ملاءعام مستکنند یا ‌ اخلاقی بهائی را نقضکنند تنبیه اداری می پروا داشته باشند (باید خاطرنشانکرد که نهادهای بهائی به رفتار بهائیان در ‌ روابط جنسی بی حوزۀ خصوصی کاری ندارند). آنهاییکه در پی ایجاد اختلاف و دودستگی در جامعۀ بهائی شوند (باید یادآوری کرد که داشتن نظرات متفاوت هیچ ‌ باشند به طور شدیدتری تنبیه می گیردکه فردی بخواهد فرقه یاگروهی حول محور آن نظر ‌ ایرادی ندارد، تنبیه زمانی صورت می ایجاد کند). اکثریت چشمگیر بهائیان با چنین تنبیهاتی روبرو نخواهند شد. توانگفت رهبری، خواه برای افرادی، یعنی عبدالبهاء و شوقی افندی،که جانشین ‌ حتی می کنند، ابزار قدرت و اقتدار ‌ ایکه اکنون جامعۀ بهائی را اداره می ‌ بهاءالله شدند یا نهادهای اداری گوید: ‌ نیست بلکه فرصتی برای خدمت است. عبدالبهاء یعنی خادم بهاءالله. عبدالبهاء چنین می “نام من عبدالبهاء ست.  صفت من عبدالبهاء ست.  حقيقت من عبدالبهاء ست. نعت من عبدالبهاء ست.  رقيّت جمال قدم، اکليل جليل من و تاج وهّاج من است و خدمت به نوع انسان آئين قديم من...  نه اسمى دارد، نه لقبى، نه ذکرى خواهد، نه نعتى، جز عبدالبهاء. اين است آرزوى من. اين است اعظم آمال من. اين است حيات ابدى من. اين است عزّت ((4( سرمدى من.» کرد: «برادر حقیقی شما، شوقی.» او ‌ های انگلیسی خود را چنین امضا می ‌ شوقی افندی نامه خواهم میل قلبی خود را ابراز دارم و از احبای ‌ دانست: «اجازه می ‌ خود را خادم عبدالبهاء می الهی در سراسر جهان بخواهم مرا جز برادر حقیقی خود ندانند، برادریکه همچون ایشان ها و مکالمات ‌ خواهم در نامه ‌ هدفی جز بندگی عتبۀ مقدسۀ سرکار آقا ندارد. از احبای عزیز می خود همواره مرا شوقی افندی بخوانند؛ زیرا میل ندارم به هیچ نامی غیر از اسمیکه سرکار راندند شناخته شوم، نامیکه بیش از هر عنوان دیگری به رشد و ‌ آقای محبوب بر زبان می ((4( کند.» ‌ امکمک می ‌ ترقی روحانی بخشد، روحیۀ ‌ ایکه به نهادهای انتخابی بهائی جان می ‌ همان طورکه پیشتر دیدیم روحیه آمیز» است. افرادیکه در مشورت مشارکت ‌ «دوستی صمیمانه» و «مشورت صادقانه و محبت الله ‌ کنند باید بکوشند این صفات را دارا شوند: «خلوص نیت (...) انقطاع از ماسوی ‌ می (...) خضوع و خشوع بین احبا (...) و بندگی عتبۀ سامیۀ الهیه»؛ همۀ این صفات با صفاتی 42. Shoghi Effendi, TheWorldOrder of Bahá’u’lláh. Wilmette, IL, Bahá’í PublishingTrust, 1991, p.139 43.Shoghi Effendi, Bahá’í Administration, p. 25