عبدالبهاء در انجمن عالم

233 عبدالبهاء درانجمنعالم های جهانی ‌ کردند که جنگ میان قدرت ‌ بخشید. پژوهشگران استدلال می ‌ به آینده اعتبار می طورکلی دنیای تجارت، ‌ چنان از نظر اقتصادی پرهزینه و از نظر نظامی ویرانگر خواهد بودکه به افروزی ‌ ی جنگ ‌ تردید عقلانیت را بر هر وسوسه ‌ ها، احزاب سیاسی و افکار عمومی بی ‌ بانک اولویت خواهند داد. نویسد: ‌ می ی جنگ ‌ آینده ) در کتاب ۱۹۰۲-۱۸۳۶( )Ivan S. Bloch( ایوان اس. بلوخ خود شروع جنگ را غیرعملی ‌ خودی ‌ هایی که در سازوکار جنگ اتفاق افتاده، به ‌ «پیشرفت دهی جامعه، شروع جنگ را از نظر اقتصادی ‌ های مدرن و سازمان ‌ کرده است... ابعاد سلاح 4 ناممکنکرده است.» )، که به ۱۹۱۱( توهم بزرگ در کتاب )Norman Angell(‎ در همین راستا، نورمن انجل کند ‌ شناختی ارائه می ‌ شناختی و زیست ‌ هایی روان ‌ بیش از بیست زبان ترجمه شده بود، استدلال تا نشان دهد که جنگ، عملی دور از عقلانیت است و حکم خودکشی دارد. تنها در ‌ هایی که نه ‌ طلب نیز سرایت کرده بود؛ جنبش ‌ های صلح ‌ ها به جنبش ‌ بینی ‌ خوش مقایسه با امروز پرنفوذتر بودند بلکه از منابع و حمایت بسیار بیشتری نیز برخوردار بودند. World( ، که بالاترین مقام «بنیاد صلح جهانی» )David Starr Jordan( دیوید استار جوردن بود، و )Stanford University( و نیز نخستین رئیس «دانشگاه استنفورد» )Peace Foundation 4 Bloch, I. S. (1900) The Future of War . Toronto: William Brigs, p. 11. quoted by Cooper, S. E. (1967) ‘European Ideological Movements Behind the Two Hague Conferences (1889–1907)’, (PhD.) diss. New York University. ی زیر از بلوخ است: ‌ این ششمین جلد از مجموعه Bloch, J. G. (1898) Budushchaya voina v tekhnicheskom, ekonomicheskom i politicheskom otnosheniyakh . St. Petersburg: Tipografiya I. A. Efrona. ترتیب: ‌ ها از سمت راست به ‌ عکس ی بریتانیکا)؛ ایوان اس بلوخ؛ ویلیام تفت، ‌ دیوید استار جردن، نخستین رئيس «دانشگاه استنفورد» (عکس از دانشنامه ۱۹۳۳ ی صلح نوبل در سال ‌ ی جایزه ‌ جمهور ایالات متحده؛ نورمن انجل، برنده ‌ هفتمین رئيس ‌ و ‌ بیست