عبدالبهاء در انجمن عالم

291 عبدالبهاء درانجمنعالم کند. ‌ ی انسانی باز می ‌ توسعه ای ‌ دادن به فقر افراطی و دستیابی به رفاه جمعی، ایجاد جامعه ‌ پایدارترین مسیر برای خاتمه شکل سنتی به حاشیه رانده ‌ هاییکه به ‌ ایکه به همگان، از جمله به گروه ‌ فراگیر است، جامعه وری از اقتصاد ‌ های برابر برای مشارکت و بهره ‌ های قومی و دینی، فرصت ‌ اند، مانند اقلیت ‌ شده انجامد تنها موجب نارضایتی اجتماعی ‌ هاییکه به افزایش اختلاف درآمدها می ‌ دهد. تبعیض ‌ می ها ‌ ها نقشی محوری در ایجاد مبنایی برای برابری فرصت ‌ شود. حکومت ‌ و ناپایداری سیاسی می طور مستقیم باعث ‌ هاییکه به ‌ دارند، هم از طریق از میان برداشتن قوانین، مقررات و سیاست ی اتخاذ و ترویج سازوکارهایی ‌ واسطه ‌ شوند و هم به ‌ ها می ‌ اعمال تبعیض نسبت به برخیگروه 29 کند. ‌ گذاری ضدتبعیض را تسهیل می ‌ که قانون شهروندان میهنی واحد به الیزابت وایت، همسر کشیشی 1906 دهمکه عبدالبهاء در سال ‌ ای ارجاع می ‌ مجدداً به نامه توان از ‌ اسکاتلندی در ادینبورو، نوشت. طبق این نامه، مفهوم «وحدت نوع بشر» را نمی شرایط تاریخی و همچنین خطراتی که اینک با آن مواجهیم جدا کرد. در جوامع باستانی، که کردن از ‌ در معرض موانع متعدد زبانی، جغرافیایی، معرفتی و فناوری قرار داشتند، صحبت معنا بود اما این مفهوم در قرن بیستم به مدد پیشرفت وسایل ارتباطی، رشد ‌ وحدت جهان بی ی از ملل وابسته به ‌ ا ‌ وپرورش و پیدایش جامعه ‌ المللی، گسترش آموزش ‌ صنعت و تجارت بین یکدیگر، معنایی جدید یافت. کند، مانند وحدت نژاد و دین، و ‌ در این نامه، عبدالبهاء به سطوح مختلفوحدت اشاره می کند که در اثر آن «جمیع ملل عالم عاقبت خود را اهل ‌ طور خاص به «وحدت وطن» اشاره می ‌ به الحصول» ‌ کند که این وحدتدر قرن بیستم «قطعی ‌ همچنین او تأکید می 30 وطن واحد شمارند». تدریج تغییرات اجتماعی و اقتصادی ‌ ی جدیدی خواهد شد و به ‌ است و بشریت وارد مرحله ایکه در آن منابعی ‌ ای عادلانه است، پدید خواهد آمد؛ جامعه ‌ ی ایجاد جامعه ‌ بسیاریکه لازمه ی ملل هزینه خواهد شد. ‌ شود، برای رفاه جهان و توسعه ‌ که اکنون صرف جنگ و خشونت می هـای ‌ تـوان گفـت تـا زمانـی کـه حکومـت ایـران بـا اقلیت ‌ سـاختن ایـن نکتـه می ‌ منظـور روشن ‌ در همیـن رابطـه و به 29 دینـی بدرفتـاری کنـد و منابـع و انـرژی خـود را بـر ایجـاد فضایـی کـه مشـوق کارآفرینـی باشـد متمرکـز نکنـد، نخواهـد ی پایـداری را در پیـش بگیـرد کـه متضمـن گـذاری تدریجـی بـه اقتصـادی کارآمـد و متکثرتـر ‌ توانسـت مسـیر توسـعه های فسـیلی بکاهـد و رشـدی معقـول در پیـش بگیـرد. ‌ اش بـه سـوخت ‌ باشـد، از وابسـتگی .۳۰ ، جلد اول، ص منتخباتى از مكاتيب حضرت عبدالبهاء 30