عبدالبهاء در انجمن عالم

306 عبدالبهاء درانجمنعالم وریکشاورزان افزایشیافتو توانستند ‌ تدریج، بهره ‌ کرد. به ‌ حاصلخیزی را برای آنها تضمین می محصولاتی مازاد نیازهای خودشان تولید کنند. گرچه همچنانگاهی راهزنان به محصولات زدند اما بر اثر تقویت پیوندهای دوستی میان کشاورزان بهائی و مردم محلی که ‌ دستبرد می عبدالبهاء بسیار در مورد آن سفارشکرده بود، امنیت بهبود یافت. طی جنگ جهانی اول، هنگامیکه خشکسالی به سایر اختلالات حاصل از جنگ افزود، موقع متوجه احتمال وقوع قحطی شد. او نزد کشاورزان عدسیه رفت و از آنها ‌ عبدالبهاء به یگندم ‌ ی خود و بذرهای فصل بعد را بردارند و بقیه ‌ خواست تا مقدار گندم لازم برای خانواده موجود در انبارهایشان را خالیکنند. او همچنین از آنها خواست تا حد امکانگندم خریداری های عدسیه در کاروانی متشکل از دویست شتر به حیفا و عکا فرستاده شد تا میان ‌ کنند.گندم ی عبدالبهاء که از وقوع قحطی وگرسنگی ‌ نیازمندان و فقرا توزیع شود. این اقدام بشردوستانه در منطقه پیشگیریکرد، سبب شد تا بعدها از طرف دولت بریتانیا که هنگام جنگ قیمومیت عنوان هدیه ‌ فلسطین را بر عهده داشت، لقب شوالیه را دریافتکند. عبدالبهاء این لقب را به پذیرفت اما هرگز از آن استفاده نکرد. های جدیدی راگشود. عبدالبهاء کشاورزان را تشویقکرد ‌ های اولیه در عدسیه افق ‌ موفقیت آنها علاوه بر کاشت غلات، به پرورش سبزیجات ۱۹۱۰ تا به تنوعکاشت بیفزایند. در سال شودکهکشاورزان بهائی نخستین افرادی بودند کهکشت بادمجان را ‌ هم روی آوردند.گفته می زمان اندکی، گندم، جو، نخود، عدس و باقلا درکنار طیفی از ‌ در منطقه آغاز کردند. در مدت ی بعد عبدالبهاء کشاورزان را تشویقکرد تا پرورش درختان ‌ شد. در مرحله ‌ سبزیجاتکشت می ویژه لیمو ‌ میوه را نیز به کارشان اضافه کنند. درختان میوه بسیار پربار بودند و فروش میوه، به آورتر از سایر محصولاتکشاورزی بود. ‌ هایکنجد، سود ‌ و دانه های حیاتش هفت ‌ عبدالبهاء همچنین موز را به این منطقه معرفیکرد. او در آخرین سال ها را بهکشاورزان عدسیه داد و آنها را در کاشت ‌ نهال موز از هند دریافتکرده بود. او این نهال کس در منطقه حتی نام موز را نشنیده بود، ‌ و پرورش اینگیاه راهنماییکرد. تا آن زمان هیچ چه برسد به اینکه بخواهد این گیاه را پرورش دهد. اما طی چند سال بسیاری از کشاورزان وکارشان از این طریق رونقگرفت. ‌ منطقه بهکاشت و پرورش درخت موز روی آوردند و کسب کرد و بعضی از ‌ های اولیه مالاریا بیداد می ‌ تدریج شرایط در عدسیه بهبود یافت. در سال ‌ به بهائیان به این بیماری مبتلا شده و حتی جان خود را از دست داده بودند. عبدالبهاء برای حل این مشکل از بهائیان خواستکه دور تالابیکه در وسط عدسیه قرار داشت، نوع خاصی درخت