عبدالبهاء در انجمن عالم
44 عبدالبهاء درانجمنعالم خوبی نشان دو نمونه شاید بتواند این هماهنگی بین قالب و محتوا را در آثار عبدالبهاء به عنوان استعاره و دهد. نخستین نمونه عبارت «شمس حقیقت» استکه مکرراً در آثار او به رود. در اینجا امر انتزاعی و امر عینی یکدیگر را تبیین و نمادی از ظهور بهاءاللّه به کار می تواند یادآور مخلوقاتی باشد که از خورشید کنند. اما در همان حال، این عبارت می آشکار می کند که شمس حقیقت در میان خفاشان اند. عبدالبهاء در بسیاری از موارد عنوان می گریزان توان یافت: «... هایش می ی دیگری از صور خیال را در یکی از مناجات طلوعکرده است! نمونه ی فنا ی فنا بنوشان و جامه ای ربّ اسّقنیکأس الفناء و البسنی ثوب الفناء ...» (خدایا مرا باده ای از نمادهای فرهنگی مربوط به حضور بپوشان). این بخش از مناجات مشتمل بر مجموعه در بارگاه، برخورداری از لطف و عنایت و دریافت خلعت است؛ تمام آنها یادآور مراسم تشرّف طور سنّتی فرصتی برای ابراز شکوه، به بارگاه سلطانی و دریافت مقام و منزلت است -که به ساختن این تصورات و تماثیل، بر شرافت بندگی و غرور و نخوت بود. عبدالبهاء با واژگون کند. افتادگی تأکید می ی استفاده از قالب هنری برای بیان معنا و مقصود، ویژگی بارز آثار عبدالبهاء این نحوه رساند. است. تلاش برای درک خصوصیات هنری آثار او، در واقع به فهم مقصود او یاری می گذارد. از آنچه گفته شد نباید ها بار سنگینی بر دوش مترجم می باید اذعانکردکه این ویژگی تشخیص و شخصی است، رغم آنکه همواره قابل چنین برداشتکرد که سبک عبدالبهاء، به های فلسفیگرفته تا پردازد، از رساله یکنواخت و بدون تغییر است. موضوعاتیکه به آنها می شوند. پیش از آنکه بخواهیم بین انواع آثار اشعار عارفانه، با زبان مناسب خودشان بیان می ی اصطلاح سنتی «لوح» که به اکثر آثار عبدالبهاء تمایز قائل شویم، شاید بهتر باشد درباره شود که شود، توضیحی ارائه کنیم. این اصطلاح به آن دسته از آثار او اطلاق می او اطلاق می ی مکاتبات شخصی او کاربرد دارد مخاطبشان فرد یاگروه خاصی است. در نتیجه، هم درباره . الواح وصایا و ی ملکوتی الواح نقشه و هم در مورد اسناد مهمی مثل توان آنها را به دوازده گروه تقسیم کرد که بیشترین منظور تحلیل آثار عبدالبهاء می . به ۱ دهد. واقعیت این استکه بخشی از این میراث او یا بخش آن را مکاتبات شخصی تشکیل می های عبدالبهاء شاهکارهایی برای همیشه از دست رفته یا در دست افراد غیربهائی است. نامه توان به صراحت لهجه، ها می شوند. از خصوصیات این نامه نگاری محسوب می در سنت نامه های او اغلب با ذکر کیفیت طبعی و بردباری اشارهکرد. نامه صمیمیت، محبت، عشق، شوخ شود و نه صرفاً نام یا هویت او؛ مانند این عناوین: «ای ثابت بر ی نامه آغاز می ایمان گیرنده پیمان» یا «ای عاشق جمال مبارک». (بعدها هنگامی که ایرانیان طبق قانون باید برای خود
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2