عبدالبهاء در انجمن عالم

49 عبدالبهاء درانجمنعالم آرایی، جناس مصوت، استعاره، تشبیه و تلمیح -که ‌ های مقفی، واج ‌ برد - عبارات ‌ بهکار می شکلی طبیعی مطابقت دارند. او ‌ رسند بلکه با موضوعگفتار به ‌ وجه مصنوعی به نظر نمی ‌ هیچ ‌ به کند، ‌ با استفاده از بیانی ملموس و غیرانتزاعی حالات روحانی و سطوح آگاهی را توصیف می خواهد بر اولویت و واقعیت قلمرو روحانی تأکید کند. ‌ کهگویی می ‌ چنان ی آثار عبدالبهاء سخنان شفاهی او هستند که ‌ . پس از مکاتبات شخصی، بخش عمده ۱۲ هاییکه ‌ توان بین سخنانیکه در میان بهائیان ایراد شده است و خطابه ‌ اند. می ‌ ثبت و ضبط شده طورکلی، ‌ ها وکلیساها، تمایز قائل شد. اما به ‌ مخاطب عام حضور دارد، مانند جوامع، دانشگاه توان یافت. ‌ هایعبدالبهاء را در اینگفتارها نیز می ‌ های ادبی و الگوهای بلاغیِ نوشته ‌ همان نشانه *** ی عظیم، با تمام تنوع و غنایشمیراث ادبی عبدالبهاء است؛ میراثیکه همانند ‌ این مجموعه رود. ‌ های او از «دمدمة الألفاظ و الأصوات» و «همهمة الحروف والكلمات» فراتر می ‌ مناجات حاوی مفاوضات . کتاب ۱۹۰۹ لورا آلیس کلیفورد بارنی در سال های اوست (عکس از آرشیو ملی ‌ های عبدالبهاء به پرسش ‌ پاسخ بهائی، ایالات متحده).