Az Tehran Ta Akka

10۲ از طهران تا عکا یادداشت یهنام حاضر ، که سه سال و اندی پس از بازگشت بهاءالله از کردستان نگاشته شده نشان از تغییر وضع بابیان و ازدیاد جمعیت و قدرت و نفوذ ایشان دارد. دولت ایران از بازگشت همگی یا برخی از آنان به ایران هراسناک است. این نامه هم نین چ نگرانی وزیر امور خارجه ایران را از این که دولت عثمانی بخواهد از بابیان در راه منافع خود بهره گیرد آشکار می سازد. وزیر امور خارج یه ایران دو راه برای حل قضیه بابی ان مطرح می سازد. یکی قلع قمع آنها کل یةا به دستیاری سردار اکرم، که معنای دیگر آ ن کشتار همگی بابیان در خاک عراق است. و دیگر توسل به دولت عثمانی که وزیر مختار ایران در استانبول ضمن هراساندن مقامات دولت عثمانی از بابیان خیال استفاد یه احتمالی سیاسی از آنان را از خاطرشان بیرون کند و برای حل یه قض بابیان از دولت عثمانی کمک بخواهد. وزیر امور خارج یه ایران به احتمال فراوان پیش از نگارش این نامه با ناصرالدین شاه مشورت نموده است.