Az Tehran Ta Akka

دوران بغداد 103 2 ی نامه میرزا سعیدخان وزیر امور خارجه به میرزا بزرگ خان قزوینی کنسول ایران در بغداد GV39 1۵ ربیع الثانی 1۲7۶ [11 نوامبر 18۵9 ] بالای کاغذ: هفت طغری سواد است 57 سواد کاغذ 1۵ شهر ربیع الثانی که به جهت مهام خارجه نوشته شده است در باب طایفه بابی مراتب که نوشته بودید معلوم شد. هر چه را که مقتضی وقت و مصلحت دانند در این خصوص به صوابدید جناب شیخ المشایخ شیخ عبدالحسی ن سلمه الله تعالی پیشنهاد نموده رفتار خواهید نمود. 58 لیکن این ملاحظه را باید داشته باشید که مبادا دست به کاری بزنید این طایفه ی شریر از آنجا متواری شوند و ب از در اطراف بنای مفسده را بگذارند. اجتماع آنها در یک محل یعنی در ولایت و خاک خارج بهتر است تا کسی به آن ها متعرض شود و در همه جا پراکنده شوند. شما باید با جناب معزی الیه 59 ی شور نما ید و ملاحظه ی اطراف کار را بکنید و با والی بغداد هم در باطن گفتگو نما ی ید. اگر طوری اقدام می کند که آنها را علی الغفله 60 بگیرد در آنجا به یک دفعه از شرارت و افساد آن ها ایمن شود و یا محبوساً به ایران بفرستد به نحوی که احدی جان بدر نبرد بسیار خوب، والا باید اصلاا دست به ترکیب آن ها زده نشود که فایده نخواهد داشت. فی پانزدهم شهر ربیع الثانی 1۲7۶ . 57 هفت نامه ای که وزیر ام ور خارجه ضمیمه این سند نموده در دست نیست. 58 برای شرح بیشتر نﻜ. به یادداشت این سند . 59 نامبرده (منظور شیخ عبدالحسین ط هرانی است .) 60 به طور ناگهانی .