Az Tehran Ta Akka

دوران بغداد 117 این ملت و گذشتن از جان خودشان برای ظفر یافتن به این مطلوب نحس و این بدیهی است که بحمدالله تعالی از حسن نیت و صفای اولیای دولتین مراتب دوستی و یک جهتی میان دو دولت قوی شوکت اسلام بجا ی ی رسیده است که در نفع و ضرر سمت مساوات و مساهمت 113 به هم رسانده اند. چگونه می شود ک ه اولیای عظام آن دولت بعد از استحضار از دولت علیه دریغ و مضایقه نمایند. 114 لهذا دوستدار بر حسب امر قدر قدرت همایون سرکار اعلیحضرت شاهنشاه ظل الله ولی نعمت کل ممالک محروس ه ایران روحی فداه 115 مأمور شد مراتب را به توسط چاپار مخصوص 116 به اطلاع آن جناب رسانیده مأ موریت بدهد که بلادرنگ از جنابان جلالت مآبان صدر اعظم و ناظ ر امور خارجه 117 آن دولت وقت خواسته مطلب را بطوری که دوستی و مواحدت دولتین یتینعل 118 اقتضا و اوصاف نیک خواهی و عقل متین جنابان معزی الیهما دعوت نماید به میان بگذارد و در اطراف آن دقت و تعمق وافی 119 بکار برده و رفع این مای یه فساد را از مثل بغداد جا ی ی که مجمع فرق مختلفه و نزدیک به حدود ممالک محروسه است از کمال خیراندیشی و بی غرضی ایشان بخواهد. این مسئله در نظر اولیای دول ت مسلم است که نباید میرزا حسین علی و خ واص اتباع او را در آنجا گذاشت و میدان خیالات فاس ده و حرکات محتمل آن یه ها را وسعت داد. از دو کار یکی به نظر اولیای این دولت مناسب می آید. به این معنی که اگر اولیای دولت عثمانی در این ماد یه مهمه موافقت کامله با اولیای این دولت می کنند ب ی آن که ملاحظ یه شخص آن مفسدین بی دین را نمایند، و در این بین که پ ای مص لحت 113 شراکت، هم بهره بودن. 114 از این جمله چنین بر می آید که دولت عثمانی قبلاا در مقابل تقاضاهای دولت ایران در تبعید بابیان مقاومت کرده و پاسخ منفی داده است. 115 منظور ناصرالدین شاه است. 116 تعیین تکلیف بابیان بغداد و اعزام آنان به مناطق دور دست آنقدر برای دولت ایران مهم ب وده که چاپار مخصوصی از طهران به استانبول برای بردن نامه های مربوط به ایشان می فرستاد اند. ه 117 فؤاد پاشا نخست وزیر و عالی پاشا وزیر امور خارج یه عثمانی. 118 یگانگی دو دولت عالی مقدار. 119 تفکر فراوان.