Az Tehran Ta Akka

دوران بغداد 1۲9 ی ادداشت به طوری که از این نامه بر می آید وزیر امور خارجه، میرزا سعید خان، بخوبی از کاری خلاف ها و تجاوزات فراوان میرزا بزرگ خان قزوینی کنسول ای ران در بغداد ه ب حقوق ایرانیان مقیم بغداد آگاهی داشته و اذعان می کند که مصلحت دولت، که مخالفت با بابیان باشد، برای میرزا بزرگ خان دستاویزی جهت سوء استفاده شخ صی او و رفتار خلاف قانونش شده است. وی هم چنین با نگاشتن این جمله در بار یه بهاءالله که علمای آن اماکن هیچکدام از جانب او آسوده خاطر نیستند نشان م دهد ی که بخوبی از جنب یه دینی نهضت بابی آگاه است و آن را چالشی برای علماء ساکن عراق می داند. مندرجات نام یه وزیر مختار ایران در استانبول به وزیر امور خارجه، که این نامه در پاسخ آن نگاشته شده، بر ما روشن نی ست ولی از پاسخ های وزیر امور خارجه بر می آید که ظاهرا وزیر مختار در نامه اش از فساد و ظلم میرزا بزرگ خان قزوینی کنسول بغداد و از ازدیاد تعداد بابیان و میزان بالای محبوبیت بهاءالله سخن گفته و پیام دولت عثمانی را منتقل کرده که اگر بهاءالله بابی و دشمن دین بو د چه شد که اجازه دادید ا و و پیروانش به بغداد بیایند ؟ از این نام هم یه چنین بر می آید که وزیر مختار قرارهایی با دولت عثمانی مب نی بر تبعید بابیان از بغداد گذارده و حال باید آن را دنبال کند تا به نتیجه برسد.