Az Tehran Ta Akka

130 از طهران تا عکا 11 نامه ی میرزا زمان خان کارپرداز دولت ایران در ب غداد 151 به میرزا سعید خان وزیر امور خارجه در ایران شب ۴ رمضان 1۲79 [۲۲ فوریه 18۶3 ] میرزا موسی برادر میرزا حسین علی و پسرش که جوان غیر حی ملتَ 152 و خوشگل است و استاد اسمعیل بنا که منسوب به آن ها شده دو ساعت از شب گذشته از جانب میرزا حسینعلی فدوی را دیدن آمدند و شرحی مبسوط و مفصل از احوالات خودشان بیان کرده که به حکم اعلیحضرت شاهنشاهی روحی فدا ما را از دارالخلافه اخراج بلد کرده به بغداد فرستادند و در ایام اقامت بغداد از ما نسبت به کسی به قدر سر مو ی ی خلافی ظاهر نشد. در ای ام مأموریت مرحوم میرزا ابراهیم خان و مقر ب الخاقان دبیر مهام تا بحال ما به خیال خود بودیم. 153 وقتی عالیجاه میرزا بزرگ خان آمد ما را مخوف از دولت کرده پاپی شد 154 و همان پاپی شدن اسباب شدت [احوال] ما شد و ایهپار را هم از ایران اخراج کردند به بغداد آمدند و اطراف ما را گرفته و این یتجمع اسباب توهم 155 میرزا بزرگ خان شد. به دارالخلافه و اسلامبول نوشت و در قصبه ما 151 از میان اسنادی که از این پس خواهد آمد پنج سند از دوران بغداد از مجل یه وحید نقل می ردد. گ مجله ی وحید : 8۶ بهمن 13۴9 ،۶9- 1۶7 . این اسناد بنا بر شرحی که در مقدم ها آن یه آمده توسط آقای اعزازالد و له ثقفی در اختیار مجله قرار گرفته است. در این که چگونه این اسناد بدست آقای ثقفی رسیده چیزی نمی دانیم. از این نامه ها یکی با اندک تفاوتی در ظهورالحق لد چهارم ج آمده است که مأخذ آن نامعلوم است. یک نامه را نیز کنسول ایران هم به وزیر امور خارجه فرستاده و هم به وزیر مختار ایران در استانبول. سندی که در ظهور الحق آمده از سوی کنسول ایران در بغداد خطاب به میرزا سعید خان وزیر امور خارجه است و با عنوان قبله گاها، بندگان پناها آغ از می شود. اما در مجله ی وحید همان نامه با تاریخی دیگر و با اندک تغییراتی برای میرزا حسین خان وزیر مختار ایران در اس تان بول ارسال شده است. 152 آن که ریشش هنوز نروئیده. 153 در ابتدای ورود بابیان به بغداد در آوریل 18۵3 کنسول ایران در بغداد میرزا ابراهیم خان و سپس دبیر مهام [وزارت خارجه] اندده بو . از احوالش ان اطلاع ی نداریم. 154 دولت را از ما ترساند و دنبال این کار را گرفت. 155 . هراس