Az Tehran Ta Akka

دوران بغداد 1۴۵ 16 نامه ی م یرزا زمان خان کنسول ایران در بغداد به میرزا حسین خان وزیر مختار در اسلامبول 190 3 ذی قعدةالحرام [ ۲1 آوریل ( 18۶3 ].) (پس از شرح مذاکراتی که در موارد دیگر با نامق پاشا والی بغداد کرده می نویسد): 191 ...ماد ه بابی یه ا را پیش کشیدم و گفتم هم دولت و هم ملت از دول ت و شخص شما در تبعید آن ها ممنون هستند و بلاشبهه عقایدشان فاسد است و هم این را می دانم که اگر میل شما در تبعید ه بابی ا نبود اسباب اقامت آن ها را مثل س ابق که حکم شد و نشنیدید فرا هم می آوردید. گفت من میرزا حسین عل ی را ملاقات نکرده ام و از عقید یه او خبر ندارم اما ملاحظه خاطر پادشاه معظمی را برای یک چنین کسی نکردن درست نبود. حرف و ایرادی که دارم و به دولت خودم هم نوشته ام این است که بعد از آن که میرزا حسین علی قبول تبعیت دولت عثمانی را کرد نباید در تب عید او اصرار نمود و این عمل سبب استخفاف 192 دولت است. گفتم مرا رخصت 193 بدهید جواب این فقره را بگویم. گفت بگویید. گفتم که این ایراد راجع به حضرت پاشاست 194 که چرا بعد از آن که دانستید که چنین آدم محل تهمت و صاحب عقاید فاسده است و علمای ملت عجم او را رد کرده اند قبول تبعیت او را نمودید. اشهدبا لله در این جوانب مضطرب و دست و پای زیاد کرده گفت یکحرف محرمانه بتو می گویم و می سپارم که بروز ندهی همین ترجمان هم شاهد است که میرزا بزرگ خان آمد در نزد من و گفت من این را می کشم یا دست بسته به ای رانش می فرستم . من ای ن حرف جاهلانه را که از او شنیدم مجبور به محافظت او شدم ، و پاشا مثلی آورد که هر گاه 190 یه مجل وحید : 8۶ ، 3۴9 1 ، 173 . 191 سند مجله وحید با همین جمله شروع می شود و با سه نقطه که در پایان سند آمده خاتمه می یابد. 192 کم اهمیت شدن. 193 اجازه. 194 نامق پاشا. پاشا از القاب عثمانیان به معنی آقا و سرور بلند پایه است.