Az Tehran Ta Akka

قدّمه م چنانکه در بخش پیشین دیدیم سرانجام با کوشش های دولت ایران و پی گیری های میرزا حسین خان وزیر مختار ایران در استانبول، دولت عثمانی با تبعید بهاءالله و همراهان او از بغداد به استانبول موافقت نمود . در دوران کوتاه اقامت چهارماهه ی بابیان در استانبول از مکاتبات بین م قامات دولت ایران با وزیرمختار ایران سندی در دست نیست. ولی می توان حدس زد اگر مکاتباتی در این مورد جریان داشته در جهت انتقال مجدد ایشان به ادرنه یا ب روصه بر اساس فرمان سلطان عثمانی بوده است. این امر را می توان از نامه ی کنسول ایران در بغداد که پیش از ورود بابیان به استانبول به وزیر مختار ایران نگاشته نیز دریافت. 1 اما بر اساس الواح بهاءالله و دیگر آثار بهائی و نیز بر پای یه اسناد موجو د در آرشیوهای دولت عثم انی می توانیم تصویری از دوران کوتاه چهارماهه ی حضور بهاءالله و همراهان او در آن شهر بدست آوریم. سفر این گروه از بغداد تا شهر بندری سامسون با گاری و اسب بود. در تمام شهرهای بین راه تا مسافتی خارج از شهر مورد خوش آمد حاکم و مأموران دولتی قرار می . رفتند گ در شهر ماردین این استقبال با سربازان و ارکستر نظامی همراه بود. در شهر سامسون که نخستین شهر بندری محسوب می شد بازرس کل و چند تن از بزرگان ب ه استقبال آمدند و مأمور مزبور بهاءالله را به ناهار دعوت کرد و نهایت احترام را مجری . داشت پس از هفت روز اقامت در سامسون بهاءالله و همراهان با کشتی عازم استانبول گردیدند و پس از سه روز، ظهر روز 1۶ اوت 18۶3 وارد استانبول شدند. در بندر استانبول شمسی بیک که از سوی دولت به عنوان میهماندار انتخاب شده بود با دو کالسکه منتظر بود و ایشان را ابتدا به و ،خود یهخان پس ا ز مختصری حتسترا ا در آن محل به خان ی ه ویسی پاشا که مجاور مسجد سلطان محمد و بالنسبه 1