Az Tehran Ta Akka

دوران ادرنه 171 ایشان را برای بهاءالله می آوردند. 5 نامه های بهاءالله به سلاطین و رؤسای دولت ها که بین بهائیان به الواح ملوک و سلاطین مشهور است نیز از شهر ادرنه و یا اس تانبول، احتمالاا از طریق نمایندگان سیاسی کشورها ارسال شد. می 6 علیرغم مکاتبات مستمر و روزافزون، و یا شاید به همان خاطر ، بهاءالله کمتر به دیدار ساکنان اد - رنه جز پیروانش می - پرداخت. به این نکته که وی در ادرنه با کسی معاشرت و مراوده نداشته، خود به ایه در نام عالی پاشا صدر اعظم عثمانی اشاره نموده است. 7 اما بروز اختلاف نوید خوبی برای آینده ی این نهضت نبود. صبح ازل که خود را رهبر جامعه ی بابی می دانست بهاءالله را برای مباهله دعوت کرد 8 اما در روز معین (۲1 جمادی الاولی 1۲8۵ / 19 سپتامبر 18۶7 ) در مسجد سلطان سلیم که قرار گذارده بودند حضور ن یافت. 9 بر خلاف بهاءالله که از طریق تعالیم جدید کوشید تحول پای و چ ایه شمگیری در آیین بابی بوجود آورد، روش صبح ازل به مانند شیو ایه که در بغداد پیش گرف ته بود وابستگی به اصول آیین باب بود و در همان قالب به ا ادع ی رسالت پرداخت. 10 5 از جمل یه این قاصدان ملا محمد زرندی (با لباس درویشی)، میرزا آقا منیر کاشانی، میرزا احمد و میرزا جعفر یزدی بودن نﻜ. د. مازندرانی ، ظهورالحق :۵ ،3 در http://www.h- net.org/~bahai/arabic/vol3/tzh5/5tzho002.jpg 6 مخاطبین این الواح عبارت بودند از: سلطان عبدالعزیز سلطان عثمانی، ناصرالدین شاه سلطان ایران، عالی پاشا صدراعظم عثمانی، فؤادپاشا صدر اعظم عثمانی، ویلهلم اول امپراطور آلمان، الکساندر دوم امپراطور روسیه، پاپ پی نهم رهبر کاتولیک های جهان، ملکه ویکتوریا ملک ی ه ب ریتانیا، ناپلئون سوم امپراطور فرانسه، فرانسوا ژوزف امپراطور اطریش [نمسه.] 7 به نﻜ. سند شمار ه ۲۴. 8 م باهله رسمی است قدیمی در اسلام که از زمان پیامبر جاری است: یکدیگر را لعنت و نف رین کردن و آن چنین است که چون اختلافی میان قوم روی دهد گرد هم آیند و گویند لع ﷲنةا علی الظالم منا؛ لعنت خدای بر ستمکار از میان ما دو فرقه. (لغت نامه دهخدا .) 9 9.- 168 GPB Shoghi Effendi ؛ قرن بدیع ۴3- ۲۴۲ ؛ مازندرانی، ظهورالحق :۵ ،9-۲7 قابل دسترسی در: net.org/~bahai/arabic/vol3/tzh5/5tzho014.jpg - http://www.h 10 برای اختلاف تعالیم بهائی با بابی و تحولاتی که بهاءالله در این نهضت بوجود آورد ﻜ. ن Browne NH xxv-xxvi. ؛ قرن بدیع 339 ؛ Shoghi Effendi GPB 167