Az Tehran Ta Akka

دوران ادرنه 191 و سر انجام می بینیم کوشش های میرزا حسین خان وزیر مختار ایران و میرزا احمدخان شارژدافر سفارت در صدور حکم قاطع تبعید نهایی بابیان، ی ه هم نام قدردانی وزیر امور خارجه ایران از نتیجه زحمات آنان را در پی داشت و هم بزودی میرزا حسین خان را به مقام سپهسالاری ایران و سپس صدارت عظمی رساند. 80 با این همه ف ؤ اد پاشا در گفتگو با سفیر اطریش بارون پروکش اس – تن هر نوع دخالت دولت ایران را در این امر تکذیب می کند. در گز بلانت شار کنسول انگ لیس در ادرنه [ در تاریخ 1۵ اوت 18۶8 ] ب ه سفیر خود الیوت در استانبول چنین آمده است: به استحضار عالیجناب می رساند که همتای من کنسول اطریش در ادرنه با استناد به نام یه تاریخ 1۲ اوت عالیجناب بارون پروکش [سفیر اطریش در عثمانی] ه ب من چنین گفت: در ملاقاتی که بارون پروکش با ف ؤ اد پاشا [وزیر امور خارجه] در مورد سبب عدم مدارای دولت عثمانی با فرق یه بابی داشته به وی اظهار گردید ه که باب عالی [دربار عثمانی] فرمان داده است که میرزا حسینعلی و هواداران او به خاطر نفاق دینی بین مسلمین رومیلی به تریپولی در ا فریقا تبع ید شوند. به وی هم چنین گفته شده است مسئول این تصمیم فقط باب عالی است و سفارت ایران هیچ دخالتی در این امر نداشته است... 81 منابع گوناگون بهائی که علل و زمین یه این تبعیدها را مورد بحث قرار داده یا به آن اشاره کرده اند چندین عامل را مورد تأکید قرار می دهند: اقدامات میرزا یحیی صبح ازل و یاران او، احترامی که حکام متوالی ادرنه مثل محمد پاشای قبریسیصدر اعظم سابق عثمانی، جانشین او سلیمان پاشا عضو فرقه ی قادریه، و از همه بالاتر ورشید خ پاشا حاکم وقت ادرنه برای بهاءالله قایل بودند ، نگرانی مقامات عثمانی از بحران سیاسی عثمانی و قیام مردم در بلغارستان همراه با کثرت رفت و آمد بهائیان از ایران به ادرنه برای دیدار بهاءالله، گزارش ها و توطئه پی های گیر میرزا حسین خان سف یر ایران همراه با تسلیم شدن فؤاد پاشا و عالی پاشا به خواسته های ایران، و سرانجا م فرامین 80 ی د شماره سن 7۲. 81 Momen. BBR 192 .