Az Tehran Ta Akka

دوران ادرنه ۲13 در این باب بشود فرنگی ها که همیشه طالب وسیله هستند این فقره را مسئله قرار می دهند و کار به اشکال می کشد و نفی این ها صورت تأخیر حاصل می نماید، و سفارت ها هم به مقام استخلاص آن ها بر می خیزند آنوقت موجب زحمت و مرارت می گردد. همین که این ها فرنگی ها را حامی خود دیدند با کمال جسارت اسباب رخنه آ ی ین فراهم می آورند و در اندک وقتی همه عقاید ملت عثمانی را بر می ردانند گ و به این واسطه خللی در امور دولت نیز حاصل می شود. تا زود است و هنوز از طرف سفرا سئوالی به میان نیامده است با کمال سرعت چاره ی این کار را باید کرد. ج ناب معظم الیه همان ساعت 146 تلغراف رمزی به خورشید پاشا نوشت که آن ها را بدو ن تأخیر و بی اینکه اظهارات قونسول ها را محل اعتنا قرار بدهد سریعاً روانه کلی بولی نمایند. فدوی هم مراجعت کرده مراتب را به قونسول مومی الیه 147 بواسطه تلغراف اطلاع داده جواب خواستم. بعد از دو روز جواب رسید که آن ها از ادرنه بیرون کردند و بعد از دو روز به کلی بولی خواه ن د رسید. روز چهار مشیر ضبطیه را ملاقات نموده جویای این فقره شدم. گفتند که حضرات بابی ها را خاطر جمع باشید که از کل ی بولی سوار واپور کردند و بعد به آن جایی که می بایست بروند. گفتم از کجا می گوئید؟ گفت تلغراف رسید، و اسامی آن ها به ورقه نوشته بودند از ایشان گرفتم در جوف است. و قونسول مومی الیه سواد کاغذ پروتستوی بابی ها را به دست آورده و نزد فدوی فر ستاده بود اینک لفاً 148 ارسال حضور عالی گردید و از نظر مبارکخواهد گذشت. لله الح مد که وجود این طایفه ی ضاله از این ممالک کنده شد و به جایی رفتند که امید خلا ص هرگز ندارند. جهة استحضار خاطر مبارک عالی عرض و جسارت شد. معروضه 1۲ شهر جمادی الاولی 8۵. 146 در اصل "عت". 147 کنسول مورد اشاره، در اینجا کنسول روس. 148 همراه، ضمیمه.