Az Tehran Ta Akka

۲۲ از طهران تا عکا این اقدامات صدراعظم معزول در دست است حاکی از افزایش چشمگیر نمایش قدرت او در این دوره ، از جمله افزایش شاکیان عریضه بدست است که گاه بیگاه از پشت بوته زاری یا شکسته دیواری در سر راه شک ار شاهی یکباره ظاهر می . شدند یه ارائ این عریضه ها به صورت دفع ی از دیدگاه ناصرالدین شاه اشار یه مخوف ی به یه خاطر شوم سوءقصد به جان شاه ترسان و واهمه انگار قاجار بود. چند تنی از این عریضه بدستان تیره بخت به اتهام شاید واهی بابی بودن یا در جا و یا در زیر شکنج ه جان دادند. حتی اعدام کلانتر پر قدرت طهران میرزا محمود نوری در سال 18۶1 به حکم شاه خشمگین نیز بیش از هر چیز احساس ناایمنی شاه از او یه واهم و دسیسه های نوری تبعیدی بود. 11 با این مقدمات شگفت نیست که ناصرالدین شاه و یا مخالفان نوری بالاخره او را هنگامی که امکان بازگشت او به قدرت تثبیت می شد در خفا به کشتن د . هند عکس العمل یه دلان سخت شاه نیز به شکنجه و کشتن فجیع میرزا ب رگز نیشابوری (ملقب به بدیع) فرستاد یهویژ یه بهاءالله که لوح سلطان او را برای ناصرالدین شاه در ژوئیه 18۶9 آورده بود – چنانکه در بخش چهارم این کتاب آمده است – به واسط یه همین وحشت زدگی از عریضه بدستان بابی بود. می توا ن حدس زد که اقدام بهاءالله نیز از ارسال این سفیر پاک باخته ، و بویژه به صورتی ک ه عریضه را با اصرار می خواست به دست خود شاه برساند ایه اشار شاید از جانب بهاءالله ب ود تا بیاد شاه بیاورد که داستان بابیان و سیطر یه نفوذشان بکلی از دست نرفت ه است. اگر چه پیام بهاءالله پیام آشتی و مسالمت بود ولی از دیدگاه شاه هراسان قاجار پرد یه دیگری از نمایش تهدید و قدرت بابیان جلوه گر می شد. سقوط و پس از آن مرگ میر زا آقاخان نوری نه تنها پایانی برای این دوران امس لمت آمیز بود بلکه مخالفان نوری را در بزرگ نمایی خطر بابیان بیشتر ت شویق می کرد. در این میان نقش میرزا سعیدخان وزیر امور خارجه در دشمنی با بهاءالله و بابیان بخوبی حاکی از این احساس خطر است. اگر چه ادگ خانو یهسابق ، ی او را که از خاندان فقهای شیعه بود نمی توان در عناد او نسبت به بابیان نادیده گرفت. به 11 برای آگاهی از وضعیت داخلی ایران و بحران هایی که موجب اعدام میرزا محمود کلانتر شد نﻜ. به امانت، قبله ی عالم ، ۵0۲ - ۵00