Az Tehran Ta Akka

۲30 از طهران تا عکا 31 نامه ی میرزا حسین خان وزیر مختار ایران در استانبول به میرزا سعید خان وزیر امور خارجه 12 1۶ شعبان 128۶ هجری قمری / ۲0 نوامبر 18۶9 فدایت شوم، در جواب عریضه ی ی مورخه 18 شهر جمادی الاأولی نمره ۲8 در دو تعلیقه ی رفیعه مورخه 13 شهر رجب مشروحی رسماً و محرمانه مرقوم و اصل عریضه میرزا حسینعلی را که در گلندوک از لحاظ انور اقدس همایون ملوکانه گذشته است بر حسب استدعای بنده فرستاده بودید مطالعه نمودم. مومی الیه عریضه خودش را بطوری استادانه و با مهارت نوشته و به قسمی خود را مطیع و منقاد و صادق به احکام و او امر عِلیه ی همایونی دانسته و از شرارت و فساد تحاشی و برائت ذمه جسته است و از اشخاصی که مرتکب هرزگی و شرارت ب وده اند تبری نموده است که کلیه ی مضامین عریضه ی مزبوره بر عکس و برخلاف مسموعات بنده می باشد. چون اب راز و اظهار عین عریضه را به اعتقاد ناقصخودم اسباب توصیه ی او در نزد مقامات دول ت عثمانی دیدم لهذا ارائه ی او را به عینها صلاح ندانسته به همان تجدید مکاتبات خودم کفایت نموده و سخت نمودن حبس او را خواستم و احکام تلغرافی و مکتوبی صادر کرده فرستادم که اختلاط او را با غیر از عیال و اولاد خودش ممنوع داشته و اخراج او را در همان خانه که محبس اوست بوجه من الوجوه تجویز ننمایند. عباسقلی خان کارپرداز شام که چندی قبل مأذوناً 13 به اسلامبول آمده بود سه روز قبل او را معاودت دادم که یکسر به عکه رفته و طرز و طور محبوسیت آن علیه ما علیه و اتباع و اعوان او را به رأی ال عین مشاهده و ملاحظه نموده و با متصرف عک ه لازمه ی قرار را در ماده ی انضباط و استحکام حبس آن ها و ممانعت در مراوده با سایر مردم قرار داده و آدمی از طرف خود برای مراقبت و مواظبت این که به هیچ وجه تخلفی از مضمون 12 مازندرانی، ظهورالحق :۵ قابل دسترسی در: http://www.h-net.org/~bahai/arabic/vol3/tzh5/5tzhix10.jpg 13 با اجازه .