Az Tehran Ta Akka

۲۵0 از طهران تا عکا 38 از میرزا محمد حسن خان خویی کنسول ایران در ی قاهره مصر به میرزا حسین خان وزیر مختار ایران در استانبول GIX31 18 شهر رمضان المبارک سنه 1۲8۴ [1۲ ژانویه 18۶8 ] نمره 13۲ هو، تصدقت گردم توقیعه ی مبارک مورخه ۵ شهرالرمضان المبارک که به افتخار این عبد مملوک شرف اصدار پذیرفته بود در 17 شهر جاریه عز وصول ارزانی داشته باعث افتخار و مباهات چاکر جان نثار گردید . 45 جناب احدی ت بر عمر و دولت و شوکت و اقبال بندگان ولی النعمی بیفزاید. در باب بابی ها مقرر فرموده بودند اگر حکومت موافقت کامله در قلع این اشخاص حرامزاده کلهم نکرد آنهایی که باقی می مانند تبعیت عثمانی را قبول کرده به آزادی ابراز خباثت باطنی خودشان را می نمایند صحیح است، فدوی نیز در این باب گفتگوهای زیاد کرد. آخر کار را ملاحظه نموده بودم اگر بعد از این نکول ننمایند 46 از جانب حکومت قویاً قول داده اند که همه ی آنها را به معرفت 47 کارپردازخانه از این صفحات بیرون نمایند. و از نظارت داخله به تاریخ 1۶ رمضان المبارک بدون نمره و من غیر رسم 48 ه ب مدیریت منصوره حکم نوشته فرستاده اند هر وقتی که از ج انب کارپردازخانه مأموری وارد گشته از گروه مکروه بابیان هر کسی را نشان داد حکومت آن ها را گرفته تسلیم مأمور کارپردازخانه نماید و چند نفر در مصر هستند به ضب یطیه مصر سفارش کرده ا ند. امشب چند نفر از مقربین 49 دایره امور خارجه و داخله به افطار در بنده منزل مدعو هستند انشاءالله تعالی گفتگو کرده بعد از قرار کافی دوباره با 45 از جملات معمول مکاتبات اداری ایران زمان قاجار از زیردست به بالادست. یعنی نامه ی فلان تاریخ شما به من رسید. 46 زیر قول خود نز نند. 47 آگاهی، اطلاع. 48 به طور غیر رسمی. 49 نزدیکان. در اینج ا افراد با نفوذ.