Az Tehran Ta Akka

۲۶0 از طهران تا عکا 41 از میرزا محمد حسن خان خویی کنسول ایران در مصر ی قاهره به میرزا حسین خان وزیر مختار ایران در استانبول GIX35 پنج شهر شوال المکرم سنه 1۲8۴ [۲9 ژانویه 18۶8 ] ،هو تصدقت گردم چنانچه سابقاً عرض حضور مبارک نموده بودم که برای فرستادن هفت نفر از سر سلسله گروه مکروه بابیان به نظارت امور خارجه مصریه تقریر رسمی نوشته استدعای نفی آنها را کرده بودم. بر حسب تقریر، از جانب نظارت مشارالیه به نظارت امور داخله نوشته و از جانب نظارت مشارالیه یک طغرا حکم به امور ضبطیه و یک مکتوب رسمی برای فدوی نوشته فرستاده بودند که صورت هر دو در جوف عریضه است. بعد از گرفتن حکم خود با مأمور ضبطیه ملاقات کرده قرار دادیم که یک ساعت از شب گذشته چند نفر مأمور فرستاده این هفت نفر را ببرند. ساعت در قرار یک و نیم یک نفر معاون و ده دوازده نفر از ضابطان ه ب ضبطیه کارپردازخانه آمده بدون قیل و قال هفت نفر را به قلعه که در چهار فرسخی مصر واقع است بردند که از آنجا با واپور مخصوص بطرف سودان روا نه دارند. حمدلله از برک ت صفای باطن ائمه ی اطهار علیهم السلام این امر منفا به اسهل و آسانی بدون قیل و قال گذشت. امیدوارم که از طایفه ی یضاله مربوطه بعد از این احدی جسارت به آمدن این اطراف ندهند. از قراری که معاون ضبطیه تقریر می کرد در حین بردن آن ضال یطایفه ه در عرض راه با زنجیر کذائی یکی رقص و دیگری خواندن اظهار سرور و شادمانی کرده اند. 74 در دنیا بی حیاتر از این طایفه نخواهد بود. امرکم الاشرف الاعلی مطاع است. فی پنج شهر شوال المکرم سنه 1۲8۴ . 74 زندانیان می «: اند خوانده ما نداریم از رضای حق گِله / عار ناید شیر را از سلسله [زنجیر]. اصفهانی، بهجت الصدور ، 97.