Az Tehran Ta Akka

۲9۶ از طهران تا عکا فرانسه آن، برای آگاهی سفیر اطریش می فرستد و از می او خواهد به وسایل مقت ضی آن را به دست بهاءالله برساند. 16 در این نامه گوبینو بهاءالله را با عنوان حاج میرزا حسینعلی خطاب می : کند عالیجناب، هنوز به نام یه پیشین خود به جناب عالی که توسط کنسول یونان در عکا ارسال شد پاسخی نگرفته ام. از آنچه در این ضمن رخ داده از طریق روزنامه ها آگاهی یافته ام. با عالی جناب سفیر اطریش برای حمایت از پیروان شما و خود شما تماس گرفته ام و ایشان به من اطلاع دادند که نهایت کوشش خود را نزد فؤادپاشا و دیگر وزرای دولت عثمانی بکار برده اند. من اطمینان دارم ایشا ن از هیچ نوع کوشش فروگ ار ن ذ خواهد کرد و اگر عالیجناب مایل باشید می توانید شخصاً با ایشان مکاتبه نمایید. من نیز آنچه بتوانم در پاریس برای تماس با دولت و امپراطور انجام خواهم داد. اگر جنابعالی مایل به مکاتبه با من باشید از طریق کنسول فرانسه که نشانی آن را در زیر می نویسم نامه ارسال دار ید. دیگر مز احم اوقات شریف نمی شوم. 17 آخرین نام یه مجموع یه مکاتبات گوبینو و پروکش - استن که مربوط به بهاءالله است تاریخ 18 نوامبر 18۶8 را دارد که گوبینو پیش از عزیمت به مأموریتش در سفارت برزیل از فرانسه فرستاده است. در این نامه گوبینو بر اساس نامه های بهاءا یه لله [نام ۲ و 3 نامه از های این بخش ]، شرحی از سختی های زن دان قشله عکا ی ، نبودن آب و غذا و بیماری و مرگ چند تن از همراهان بهاءالله برای سفیر اطریش نگاشته و بار دیگر از او تقاضا کرده است که برای خلاصی بهاءالله از زندان بکوشد و ، یا کوشش کند بابیان را در شهری زندان ی نمایند که در آن نمایندگان سیاسی خارجی اقامت داشته و از نزدیک شاهد وضع آنان باشند. وی در این نامه می نویسد ، ب گیرم ه قول فؤادپاشا نفوذ و پول میرزا حسین خان سفیر ایران در این قضیه بی تقصیر باشد، ما ا نباید خشونت عثمانیان را که به هر دستاویزی نشان می دهند فراموش کنیم. در پایان 16 Correspondance 333-4; Momen BBR 208. معلوم می شود گوبینو قدری فارسی می دانسته و مکاتبات او با بهاءالله به فارسی بوده است. 17 Correspondance 334-35; Momen BBR 208-9.