Az Tehran Ta Akka

ناصرالدین شاه و نهضت بهائی - بابی 3۲1 شرفیابی همایون در هر یک از ر وضات مقدسه ی متبرکه 20 احدی نباید باشد . آن چه بوده است، اسم آن طائفه ی خبیثه را نخواستم در آن موقع به زبان آورده باشم. به قدری که محل اطمینان خاطر باشد خیالات نموده و قرارها داده ام. بعد از آن که خانه زاد وارد آن صفحات شدم می دانم چه قسم اهتمامات 21 در دفع و رفع و حبس و قید آن ها نموده خاطر مبارک را از هر جهت آسوده دارم و در سایه ی همایونی هشیار و بیدارم و تکالیفچاکری خود را در هر حال می ، دانم خاصه محافظت وجود مقدس همایونی روحنافدا را که اهمی ت بر همه چیز دارد. الامرالاشرف الاعلی مطاع. پش ت هرم کاغذ: الر عبده اجی محمد حسین یادداشت قریب یک دهه پس از تبعید بابیان مقیم بغداد به استانبول و سپس ادرنه و عکا ناصرالدین شاه موفق شد آرزوی چندین ساله ی خود را در زیارت عتبات عالیات، که به خاطر هراس از بابیان مقیم بغداد سال ها به تأخیر افتاده بود ، برآورد و در ل سا 1۲87 [ 1870 ] عازم عراق شود. این سفر با مقدمات فراوان برای حفاظت شاه برگزار شد که سند حاضر یک نمونه ی آن است. نامه ی سفیر ایران در پاسخ به شاه و اطمینا ن به او در زندانی کردن بابیان و دور ساختن ایشان از مسیر شاه و محل های زیارت ی است. وی هم چنین اطمینان می دهد که سوای اقدامات بابعالی [دربار عثمانی] و سفارشاتی که در این مورد از سوی دربار عثمانی به والی بغداد شده، خود نیز که پیش از شاه به آنجا خواهد رفت و در این امر اهتمام خواهد نمود. یک نمونه ی این اقدامات تبعید تمامی بابیان - بهائیان مقیم بغداد به موصل با همکا ری دولت عثمانی بود. سوای تدابیر شدید امنیتی، در تمامی غرفه های حرم های زیارتی نیز سرباز ان عثمانی برای جلوگیری از هر خطر احتمالی گمارده شده بودند. 20 غرفه ها و حجره های حرم. 21 کوشش ها.