Az Tehran Ta Akka

330 از طهران تا عکا یادداشت دستور ناصرالدین شاه مبنی بر تحقیق در واقعی ت دین بهائی نشان چرخش چشمگیر او نسبت به این نهضت دینی است. تاریخ این نامه که باید حدود 1300 هجری قمری / 1883 میلادی باشد زیرا در آن سال بود که گروهی از بهائیان را چنانکه خواهد آمد دستگیر نموده بودند . این نامه قریب چهل پس سال از سرک وب قیام های بابیان در طبرسی، زنجان و نی ریز و سوء قصد سه تن بابی به جان شاه ( 1۵ اوت 18۵۲ ) نگاشته شده و از آن زمان دولت با هیچ گونه قیام و سرکشی از سوی بابیان روبرو نبوده است. پانزده سال پیش از نگاشتن این نامه، قاصد بهاءالله ل حی و از او به دست ناصرالدین شاه داد ( 18۶9 )، که در آن بهاءالله به شاه اطمینان می داد که بابیان از خشونت دست برداشته اند و از او خواست مجلسی از علماء فراه م نماید و او را نیز بخواهد تا حقیقت این امر روشن گردد. 36 اما در تمام این سال ها سیاست دولت ناصری نسبت به بهائیان همان سخت گیری روزهای او یلیه این نهضت بود و تقریباً در همه ی دولت موارد به فشار علماء و مجتهدین به غارت و کشتار بهائیان تن در می داد. لذا باید دید پس از این همه سال که شاه قاجار در سوءظن و بدگمانی و هراس از بابیان - بهائیان بسر برد ، چ ه عاملی او را بر آن داشت که علاء الدوله را مأمور به این تحقیق نماید. شاید بتوان اقدام ناصرالدین شاه را با تشکیل چنین مجمعی و طرح این پرسش ها پاسخی به تقاضای بهاءالله در لوح سلطان نسبت به تشکیل مجلسی برای تحقیق دین جدید دانست. در هر صورت وی به طور غیر مستقیم می پذیرد که این نهضت جد ید دینی را نمی توان دست کم گرفت. پس از سی و چند سال سرکوبی و کشتار آنان، وی شاهد رشد روزافزون تعداد بهائیان است که در زمان او در میان هر طبقه و گروهی یافت می شدند. در همان حال اکنون شاهی است پرتجربه که از بدو سلطنتش تا به امروز با زیاده خواهی ملایان روبرو بود ه و به ماهیت رفتار آنان با مردم و دولت پی برده است. 36 نﻜ. به فصل هارمچ لوح هاءالله ب خطاب به ناصرالدین شاه (لوح سلطان).