Az Tehran Ta Akka

ناصرالدین شاه و نهضت بهائی - بابی 333 جای دادند. بقی ه را پس از زدن شلاق و جریمه آزاد ساختند. چند روز بعد به خاطر راه پیدا کردن آب از حوض زندان به انبار لاجرم آنان را بیرون آوردند. از یک یک عکس گرفتند و گفتند که ش رح حال خود را در پشت عکس بنویسند. سپس بار دی گر برای محاکمه به نظمیه بردند. آنطور که نویسندگان بهائی آورده اند در آنجا محبوسین حکمت نمودند و هر یک به مصلحت استنطاقی پس دادند. 39 این بازداشت ها و پرس و جوها بیست و دو ماه طول کشید و بر خلاف دوران اولیه ی ناص سلطنت رالدین شاه که جان هیچ بابی یا بهائی در امان نبود این دستگیری ها منجر به کش تن کسی نشد . آزادی بهائیان را به سبب بیماری و مرگ ناگهانی سید صادق سنگلجی نیز دانسته اند. 40 این که دستگیری های بالا با سند حاضر ارتباطی داشته باشد باید با تردید م ورد قضاوت قرار گیرد. 39 فقط آقا رضا یزدی با شهامت اظهار داشت پنهان نمی کنم من بهائی هستم و نهایت امت نان را دارم اگر شما ریشم را به خون گلویم خضاب کنید، چه که سال هاست با ا ین آرزو همدمم. آواره، کواکب الد ریه :1 ، ۴7۲ . 40 آواره، همانجا ۴8۲ .