Az Tehran Ta Akka

ناصرالدین شاه و نهضت بهائی - بابی 3۴1 اروپا به شاه آقا نجفی فتوایی در سیزده ماد ه صادر کرد که یهودیان باید برچسب قرمزی روی لباس خود بزنند تا از دیگران متمایز باشند، روز بارانی از خانه بیرون نیایند تا موجب تماس با مسلمین و نجاست آنان نگردند، و به همین خاطر حق فروش غذا و میوه و سبزی در بازار نداشته باشند، همواره عقب سر مسلمانان راه بروند، خانه ی شان بلندتر از خانه ی همسایگان نباشد، یک پنجم از درآمد خود را برای خرج سادات بپردازند و غیره. سر انجام با فشارهای مقامات انگلیسی السل ظل آقا طان نجفی را مجبور به لغو این فتوا کرد ولی عواقب آن در جامعه باقی ماند و به صورت های گوناگون موجبات آزار و تبعیض و شورش و حمله به یهودیان را فراهم می آورد. 5 پس از لغو این فرمان بود که آقا نجفی بهائیان نجف آباد را که هدف بی پناهی بودند مورد حمله و آزار قرار داد. 6 بهاءالله به نام او لوحی به که لوح شیخ معروف است صادر نمود و در آن ضمن بیان تاریخچه ی این نهضت و برخی از احکام آیین جدید ، او را به تأمل و تفک ر در اعمال و رفتارش دعوت . دکر 5 Walcher The Shadow 115-17; Momen BBR 269. 6 مکرَم اصفهانی شاعر آزادیخواه و روشنفکر عهد قاجار در دیوانش داستانی از قدرت آقا نجفی آ ورده که به اختصار در اینجا نقل می نماییم: چندی بود آقا نجفی خواستار مالکیت چند ده بزرگ خالصه بود و ظل السلطان اسناد را امضاء نمی کرد. آقا نجفی فرمان به احضار یک بهائی معروف بنام جواد صر اف داد ولی نامبرده از بیم جانش به کنسولخانه روس پناهنده شد. مریدان و طلبه های آقا نج فی کنسولخانه را محاصره کردند. دو ساعت بعد تلگرافی از ناصرالدین شاه خطاب به ظل السل طان رسید که اصفهان چه خبر است، باید دور کنسولخانه خلوت شود. ناچار ظل السلطان آقا نجفی را به حضور خواست و با ملایمت گفت بابا شاه رفع این غایله را خواسته ا ند. آقا نجفی فرامین بی امضاء را از جیب خود در آورد و گفت اینها را امضاء کنید. شاهزاده دستور داد که دیدن و خواندن لزومی ندارد هر چه هست مهر کنید. فرامین امضاء و مهر شده که به دست آقا رسید مراجعت کرد . همین که نزدیک کنسولخانه رسید نقابی به صورت یک پارچه نازک از روی عمامه به صورت خود انداخت و به مردم که از این کار متحیر شده بودند یک کلمه گفت ای مردم حکم امام زمان است متفرق شوید. جمیع مردم اعتقادشان به آقا چند برابر شد و متفرق شدند. مکرَم، محمد علی، فکاهیات از دیوان مکرَم اصفهانی ، انتشارات شما، لندن 13۶۴ ،9-98 . نویسنده در پایان داستان اشعاری که مردم اصفهان در زمینه ی این واقعه می خوانده اند نیز آورده است.