Az Tehran Ta Akka

3۵۲ از طهران تا عکا منطقه، بیش از آن که به سائقه انسان ی دوستی ایشان مربوط شود ر طبعاً ب ای حفظ منافع بریتانیا در منطقه مخصوصاً ادامه ی کار خط تلگراف بین هند و اروپا بود. س وای آن حفظ موقعی ت تجاری بازرگانان خارجی نیز که با هر تنش و ضوضاء دینی ممکن بود مورد لطمه و خسارت قرار گیرد همواره در صدر اقدامات دیپلمات های بریتان یا قرار داشت. در آوریل 1890 به توصیه رکن ی الملک بهائیان رانده شده از خانه ی میرزا ن ورالله بار دیگر به منظور دادخواهی عازم طهران گردیدند. سه ماه و نیم بعد ، پس از مد تی سرگردانی در طهران با این وعده که دستورات کافی به رکن الملک برای بازگرداندان آنان به سده به داده شده برای سومین با ر با پیمودن بیش از 1300 کیلومتر راه به اصفهان بازگشتند و چون امنیت جانی نداشتند در اصطبل السلطان ظل ب ست نشستند. 24 در ژوئیه 1890 نایب کنسول انگلیس در اصفهان آقانور Aganoor ط ی تلگرافی به سفیر انگلیس در طهران نوشت: سدهی ها در اصطبل شاهزاده فراموش شده اند و هیچ کاری برایشان نشده. و در تاریخ 1۲ ژوئیه 1890 بروس Bruce کشیش و نماینده ی انجمن میسیونری کلیسائی در اصفهان طی ایهنام به سازمان خود درانگلیس نوشت هیچ کس در انگلستان نمی تواند به رنج وصف ناشدنی ا ین مردم بیچاره و خانواده های ایشان در چند ماه گذشته پی ببرد. 25 می توان حدس زد که سرنوشت بهائیان سده متلاشی شدن زندگانی و آوارگ آنان ی بود و پیچیدگی اوضاع و مقتضیات سیاسی اجازه نداد که در مقابل قدرت آقا ن جفی هیچ کس برای تخفیف آلام آنان کاری انجام دهد. 26 24 Momen BBR 288; Walcher ibid 135. 25 Momen ibid 288. 26 در مورد قدرت آقا نجفی در اصفهان و واقعه سده هم چنین نﻜ. دولت آبادی، یحیی. حیات یحیی ، ج. 1 ،88-87.