Az Tehran Ta Akka

3۵۶ از طهران تا عکا مقدّمه بهائیان ایرانی در عشق آباد روسیه از سال های میانی قرن نوزدهم امپراطوری روسیه ی تزاری به تصرف جلگه ای ه وسیع آسیای مرکزی پرداخت و خان نشین های بخارا، خیوه و خوقند را یکی پس از دیگری فتح کرد. با توجه به ضعف و ناتوانی دولت ایران که ادعای مالکی ت بخش عظیمی از آن سرزمین ها را داشت و نیز با توجه به تشتت قبایل ترکمن ساکن در آسیای مرکزی و عدم دسترسی آنان به سلاح های مدرن جنگی، نیروی عظیم نظامی روسیه توانست تاشکند را در سال 18۶۵ و سمرقند و بخارا را در سال 18۶8 فتح ک ند و به تدریج خود را به مرزهای شمال شرقی ایران برساند. پس از پایان این پیروزی، دولت تزاری روس عشق آباد را که شهرک کوچکی شامل چادرنشینان قبایل ترکمن بود به عنوان نمونه ی نظم جدید روسیه در ولای ات تسخیری انتخاب کرد روس . ها بلافاصله شروع به آبادانی و شهرسازی و ای جاد امنیت در آن من دند کر طقه و با ایجاد راه آهنی طولانی که بخشی از آن موازی با مرزهای شمالی ایران بود سمرقند را به عشق آباد وصل نمودند. عشق آباد سپس به ع نوان پایتخت استان ماوراء خزر برگزیده شد. با تحولات جدیدی که در آن منطقه به وجود آمد به یج تدر تعداد ی از ایرانی ان به آسیای مرکزی روی آوردند و با امکاناتی که در زمینه ی تجارت و بهره وری از نیر وی کار ایشان فراهم آمده بود در آنجا سکنی گزیدند. عشق آباد به تدریج به شهری با ملیت های گوناگون ترکمن، روس و ایرانی تبدیل شد. شهرت امنیت و رونق کسب و کار در عشق آباد بهائیانی از خراسان و یزد و دیگر نقاط را نیز راهی آن شهر کرد. این کار که توصیه و تشویق بهاءالله را نیز پشت سر داشت این جامعه را از ظلم ی که در ایران دستخوش آن بودند می رهاند و به آنان امکان رشد می داد. دیری نگذشت که تعداد بهائیان عشق آباد بالغ بر هزار ت . ن شد امنیتی که برای افراد این جام به نوپا یعه وجود آمد بهائیان را قادر ساخت که ه ب