Az Tehran Ta Akka

ناصرالدین شاه و نهضت بهائی - بابی 3۶9 68 دستور ناصرالدین شاه به امین السلطان درباره ی ایرانیان بهائی مقیم عشق آباد 56 احتمالاا اواخر سال 1307 . ﮪ ق. [ژوئیه/اوت 1890 .] جناب امین السلطان عشقی ه بابی یفقره آباد را خاندم. کار بسیار بسیار بدجوری است. فوراً رقعه به وزیر مختار روسیه بنویسید و او را بخواهید همین امروز عصر یا فردا صبح بیاید پیش شما و حسب الامر در این فقره با او حرف بزنید و روزنامه ق فقازیه را که نطق آن بابی پدرسوخته را نوشته اند به او بدهید و صریح بگویید که اولاا این جماعت را شما نمی دانید که دشمن دین و دولت ایران هستند چرا در عشق آباد جمع کرده اند؟ خواهش شاه این است که این ها را از آنجا بدوانید و هرکس به این اسم در آنجا بیاید و اقامت نماید راهش ندهید. اینها مثل نهیلیست های 57 شما بلکه بدتر هستند. اگر ما یک نفر نهیلیست را بیاوریم در ایران و مه ربانی کنیم و نگاه ب داریم و ی تبعه خودمان بکنیم آیا شما راضی می شوید و خوشتان می آید؟ بخصوص چی زی 56 نقل از: صفا ی، ئ گزارش های سیاسی ،33-31 57 اشاره ی ناصرالدین شاه به احتمال زیاد به نهضت نهیلیسم روسیه است که در دهه 18۶0 پاگرفت و مخالف هر نوع قدرت و قراردا د اجتماعی بود. نهیلیست ها مخالف قدرت کلیسای ارتودوکس، و مخالف قدرت مطلقه تزارهای روس و استثمار زارعین و کارگران توسط صاحبان ثروت بودند. با ترور تزار روسیه الکساندر دوم توسط یکی از افراد این گروه در سال 1881 ، نهیلیسم به نهضتی مشهور شد که برای ایجاد تغییر سی اسی و اجتماعی دست زدن به خ شونت را نیز جایز می دانست. تشبیه بابیان و بهائیان به نهیلیست ها مربوط به سابق ایه است که ناصرالدین شاه از این نهضت دینی دارد. قیام های بابیان در طبرسی، زنجان، و نی ریز، به چالش کش یدن قدرت دینی علمای شیعه و سوء قصدی که به جان شاه کردند به نظر او نوعی نهیلیسم بشم ار می آمد. ظاهراً این حقیقت بر شاه پوشیده بوده که بهائیت ضمن نفی نظم دینی موجود، نظم دینی و اجتماعی دیگری پیشنهاد می کرد که بکلی با پوچ گرایی نهیلیسم در ت ضاد بود. بعید نیست که ناصرالدین شاه چنین برداشت ی را از برخی شاهدان ا روپایی دوره اول بابی ه داشته که چنین تصو ری از بابیان داشت ه و آنان را در آثار خود نهیلیست نامیده . اند