Az Tehran Ta Akka

38۴ از طهران تا عکا معروف به حاجی امین از بهائیان سرشناس. 125 این افراد ابتدا در امیریه ، باغ کامران میرزا فرزند ناصرالدین شاه و حاکم طهران، زندانی بودند و همواره درباره ی اقدام ات سیاسی شان مورد بازجویی قرار می تند. گرف حاج سیاح محلاتی در خاطرات خود شرحی از این بازداشت ها و بازپرسی ی ها باق گذارده و می نویسد حیرت کردم از سست عنصری بعضی محبوسین که برای خلاصی خود تقصیر را به من یا دیگران حواله می کنند. 126 هنگامی که دو تن محبوسین بهائی را مورد بازپرسی قرار دادند حاجی ملا علی اکبر گفته بود: آقا ما هرگز دخیل این گفتگوها نیستیم. اگر مقصود شما بابی گرفتن است هیچ یک از این ها بابی نیستند، مرخص کنید، و اگر مقصود دیگر دارید ما نه کاغذ نوشته و نه قانون ایم. خواسته کامران میرزا پاسخ داده بود من می دانم شما دو نفر تقصیر ندارید، غرض من هم بابی گرفتن نیست ولکن شما را برای پولتیک دولت گرفته ایم. تلافی این زحمت ها خواهد شد. و حاج ابوالحسن اردکانی پاسخ داده بود ما امید به مرحمت غیر حق نداریم. 127 در همان حال در شهر شایع اتی مبنی بر قصد کشتن دسته جمعی ایشان رواج داشت. پس از چندی همگی را به زندانی در قزوین منتقل کردند و هر دو نفر را با هم به زنجیر بستند و در شرایطی سخت نگاه داشتند. پس از هیجده ماه در قزوین متهمین را به طهران آوردند و در انباری زیر زمینی محبوس کردند. این حب ش س ش ماه طول کشید. سپس از هر یک مبلغی گزاف گرفتند و آزادشان ساختند، بجز اجی ح ا بوالحسن اردکانی و میرزا رضا [بعدها قاتل ناصرالدین شاه] که یک سال دیگر در زندان ماندند و طول مدت زندان شان به سه سال کشید. 125 حاجی ابوالحسن اردکانی رابط بین بهائیان ایران و بهاءالله در عکا بود سوای آن مبالغی که بهائیان مایل بودند برای عکا بفرستند به آنجا می برد. حاج ملا علی اکبر شهمیرزادی یکی از چهار نف ری بود که در زمان حیات بهاءالله از سوی او لقب ایادی امرالله گرفتند. 126 ، احسی حمید. [به کوشش] و گلکار، سیف الله. [به تصحیح]، خاطرات حاج سیاح یا دوره ی خوف و وحشت ی مؤسسه انتشاراتی امیر کبیر، طهران 13۵9 ، 3۶۲ [از این پس سیاح، خاطرات .] 127 همانجا. ظاهراً توقیف بهائیان به این خاطر بوده که به مردم بنمایاند دیگران نیز بابی/بهائی ستند و ه به این وسیله از پشتیبانی مردم از شورش، به این شهرت که دست بابیان/بهائیان پشت آنست بکاهند.