Az Tehran Ta Akka

39۶ از طهران تا عکا یادداشت این نامه تاریخ ندارد. ناصرالدین شاه دوبار به عراق کرد. سفر یکی به عراق عرب برای زیارت کربلا و نجف در سال 1۲78 / 1871 و یک بار به عراق عجم در سال 1309 / 189۲ . ظاهراً گزارش کامران میرزا نایب السلطنه به او در مورد کشف نارنجک در سفر عراق عجم به او رسیده است. شاه معتقد است که دارندگان این نارنجک ها بابی هستند و آن ه ا را یا ملکم برای گرجی ها فرستاده یا از عکا برایش ان رسیده است. در نظر شاه هر کس با او و فساد کشور مخالفت می کرد یا بابی بود یا با بابی ها ارتباط داشت، از جمله ملکم خان ناشر قانون. هم شاه چنین آقا علی یدر ح شیروانی را که هنگام نگاشتن این نامه حیات نداشته هن وز عامل داشتن این نارنجک ها می شناسد. به طوری که فاضل مازندرانی می نویسد آقا علی حیدر شیروانی در شیروان از پیروان سید عبدالکریم، ظاهراً یکی از اقطاب عارفان شیروان بود و پس از ور ود به ایران برای تجارت، توسط میرزا حیدر علی اصفهانی به دین بهائی در آمد. با ه تصد ف تومان که بهائی دیگری به نام حاجی ابوالحسن اردکانی به او وام داد تجارتش رونق گرفت و به ثروت و مکنت و شهرت رسید. آنطور که ناصرالدین شاه نوشته او سمت تاجرباشی یا نماینده ی تجارتی دولت روس را نیز داشته است. فاضل مازندرانی نیز بر مقام او در تجارتخارجی روسیه اشاره دارد. بنا به گزارش مازندرانی از خدمات او به جامعه ی بهائی این بود که به خاطر مقام خود و ملاحظ ایه که دولت و شاه از او و دولت روسیه داشتند مکاتبات بهائیان از عکا به نام تجارتخانه رسال می ی او ا شد که از تجاوز دولت یان مصون باشد. وی هشت سال پس ا ز ایمان به آیین بهائی درگذشت. زوجه ی او و برادران زوجه اش نیز بهائی بودند. 154 معلوم نیست چرا کامران میرزا نایب السلطنه و حاکم طهران با اختیارات وسیعی که داشته خود در غیاب شاه اقدام به تحقیق در این امر مهم و دستگیری مجرمین نکرده. 154 نﻜ. مازندرانی، ظهورالحق :۶ ،73- ۴7۲ قابل دسترسی در: http://www.h-net.org/~bahai/arabic/vol3/tzh6/6tzh0472.jpg