Az Tehran Ta Akka

پیوست ها ۴۲7 شیفته و فریفته و سوخته و افروخت یه کلمةالله شد. سید حسین ک اشی را به شیراز فرستاد عیال و اطفالش را آوردند، دختر خود را به زنی به او داد، خان یه خوبی خرید و تبدی ل به شخصی شجاع، مطمئن، و با سخاوت گردید. صد لیره به وزیر مختار ایران میرزا حسین خان مشیرالدوله تقدیم کرد ویزای ادرنه برای ملاقات با بهاءالله گرفت و در مر اجعت درِ خان یه خود را باز کرد و بشارت و حکایت مسافرت و طواف و زیارت و مسر ت و ثبات و استقامت خود را برای کوچک و بزرگ بازگو نمود. از آنجا که در مصر آزادی ادیان بود کنسول ایران نمی توانست به طور آشکار برای بهائیان مزاحمت فراهم آورد و آنان را دستگیر کند. ل ذا وی در نهان شخصی بنام حکاک شیرازی را تطمیع کرد که با حاجی طرح دوستی و رفت و آمد ریخته از هویت کسانی که شبها محرمانه به دیدارش می رفتند آگاه شود. وظیف یه دیگر حک ا ک این بود که ایرانیان را از معاشرت و مراوده با حاجی میرزا حیدر علی بهراساند. حکاک در گفتگ وهایش به حاجی اینگونه وانمود ساخت که کنسول ایران شخصی حقیقت جو است و مایل است بدون هیچ غرض و نیتی بی طرفانه در مورد آیین بهائ ی به تحقیق بپردازد، و با این تمهید حاجی را بدام انداخت. حاجی و کنسول چند شب یه در خان حکاک با هم ملاقات و گفتگوی دینی داشتند. حاج ی می نویسد ر ه مجلس...بیشتر اظهار صداقت و بی غرضی و مرضی و محب F حتی ت نمود. دو شب سراً با حکاک منزل فانی آمد و محبت به امرالله (دین بهائی) و شکایت از خلق و اوهام و تقالید و هوی پرستیشان نمود. این روابط محرمانه مدتی ادامه داشت. تا آن که شب بیست و یکم رمضان ک ه شب شهادت امام شیعیان حضرت علی است کنسول حاجی را دعوت کرد که به منزل او برود و پیغام داد شبی است که همه تا صبح احیاء می گیرند و دعا می حتی خوانند و نوکرهای قنسولخانه نیز بر سر کار نیستند، خانه از اغیار خالی است تشریف بیاورید تا گفتگوها را ادامه دهیم. حاجی به همراه حکاک شیرازی و شخصی بنام درویش حسن به منزل ک نسول رفتند. در آن شب بسیار گفتگو کردند و تا نزدیک سحر نشستند. بعد کنسول برخاست برود و گفت نیم ساعت بعد مراجعت می کند که با هم س حری بخورند. بعد از نیم ساعت خبر دادند که کنسول عذر خواسته و گفته اگر می خواهید بروید فانوس حاضر است. حاجی و همراهانش متحیر از این رفتار کنسول عازم رفتن می شوند که ناگهان سی چهل تن از ماموران کنسولگری از اطراف ظاهر شده بر سر آن ها