Az Tehran Ta Akka

پیوست چهارم: زندگی نامه ۴۴1 دالگوروکف، پرنس دیمیتری ایوانویچ (Dalgorukov, Prince Dimitri Ivanovich) ( 18۶7 - 1797 ) وی از خانواده ی اشراف روسیه بود و سال ها با سمت دبیر سفارت روسیه در مادرید، لاهه، ناپل و استانبول خدمت کرد. در ژوئن سال 18۴۵ به سمت وزیر مختار روسیه در ایران برگزیده شد ولی سمت خود را در ژانویه 18۴۶ احراز ک رد. سالیان خدمت او در ایران مصادف با ظهور نهضت باب و حوادث مهم سیاسی در ایران از جمله ا نتصاب و عزل و سپس مرگ امیر کبیر و رقابت های سیاسی بین دو کشور روسیه و انگل ستان بود. رفتار سخت و خصمانه او در دوران ماموریت اش سبب بروز بحران های متعدّدی در روابط ایران و روسیه شد. پس از پایان مأموریتش در ایران ( 18۵۴ ) به عضویت سنای روسیه در آمد. وی را نباید با نیکلای سرگوی چ دالگوروکف Sergevich Dolgorukuv Nicolai که از 188۶ تا 1889 در ایران مأموریت داشت یکی دانست. راغب پاشا، اسمعیل ( 188۴ - 1819 ) از وزراء صاحب نام دولت خدیو مص ر بود. وی در سال 1830 به عنوان مملوک ی از یونان زادگاه خود به مصر آورده شد. در آنجا اسلام آورد و به تحصیلات عالیه دست یافت. در قشون عثمانی به مقامات بالا رسید و چندین بار در مصر پست وزارت یافت که از جمله وزارت داخله ( 18۶7 ) ، وزارت زراعت و تجارت ( 187۵ ) ، و وزا رت مالیه ( 1879 ) بود . وی در سال 1882 رایب مدّ ت کوتاهی سمت صدارت مصر را داشت. سعیدخان انصاری گرمرودی ، میرزا ( مؤتمن الملک ) ( 188۴ / 1301 . ق. ﮪ - 181۶ / 1231 . ق.) ﮪ فرزند میرزا سلیمان شیخ الاسلام گرمرود در آذربایجان و از ملاّ های خوش نویس و فاضل آن ناحیه بود ابتدا ه کی و . به ملاّ محمد سعید عشقلی [عشق علی] شهرت داشت ، در مه 18۴7 هنگامی که ناصرالدین شاه به همراهی میرزا تقی خان امیرنظام از تبریز برای جلوس به طهران می آمد یه در قری ، باسمنج برای تقدیم عرض ه حالی ب خدمت امیر رسید. امیر نظام خط و ربط او را پسندید و وی را ب دمت گرفت خه . حتّی پیش از ورود به طهران او سمت منشی و کاتب امیر نظام را یافت و در تمام دوران امیر بر سر کار بود . یک قسمت از احکام و دستورهای هب صدراعظم خط خوش ، سعید ملاّ که بعدها میرزا سعید شد ، صادر می گردید. پس از عزل امیر کبیر در سال 18۵2 به سمت وزیر امور خار ارتقاء جه یافت و مدت بیست و یک سال در این مقام باقی بود. پس از انتصاب میرزا حسین خان سپهسالار به وزارت امور خارجه، میرزا سعید خان سمت متولّ ی باشی مرقد امام رضا در مشهد را یافت ( 1873 ) ولی پس از عزل میرزا حسین خان از صدارت وی بار دیگر به وزارت امور خارجه با زگشت ( 1880 تا ) و زمان مرگ در سن هفتاد سالگی ( 188۴ ) در این مقام باقی ماند. وی به خاطر خدماتش از سوی ناصرالدین شاه لقب خان و سپس لقب مؤتمن الملک گرفت.