Az Tehran Ta Akka

پیوست چهارم: زندگی نامه ۴۴7 سفارت در همانجا را یافت. در این دوران بود که وی با کوشش فراوان در تبعید بابیان از بغداد به عکّا کوشید. در سپتامبر 1871 با لقب سپهسالار اعظم به سمت وزارت جنگ منصوب ش د. یک ماه و نیم بعد در نوامبر 1871 ن اصرالدین شاه او را سمت صدارت عظمی داد. مشیرالدوله برنامه ی وسیعی برای اصلاحات با الهام از تنظیمات عثمانی در نظر داشت . وی مقدّمات نخستین سفر ناصرالدین شاه را به اروپا فراهم نمود و هم او بود که قرار داد معروف رویتر را تنظیم کرد و به امضاء ناصرالدین شاه رس اند. به موجب این قرارداد امتیازات مهمّی نه تنها در احداث راه آهن بلکه در زمینه ارتباطات، معادن و منابع طبیعی به مدّ ت هفتاد سال در اختیار رویتر قرار می گرفت. این قرارداد با اعتراض مخالفان مشیرالدوله از ، علماء جمله شاهزادگان و درباریان که از اصلاحات او ناراض ی بودند مواجه شد و موجبات عزل او را فراهم آورد. وی در سپتامبر 1873 از صدارت عزل شد و لی به سمت وزارت امور خارجه منصوب گردید ( 1873 تا 1880 ) ولی در عمل هم چنان صدراعظم ی زمام امور دولت را در اختیار داشت در . مارس 1881 به حکومت خراسان و تولیت آستان قدس رضوی منص وب شد در و 1۴ نوامبر 1881 در سن ۵7 سالگی در مشهد به وضع مشکوکی درگذشت. ملکم خان، میرزا (ناظم الدوله) ( 1908 - 1833 ) از اصلاح طلبان و روشنفکران عصر ناصری و دارای رسائل و مقالاتی در لزوم ایجاد قانون و اصلاح نظام دیوانی است. وی بنیان گذار فراموشخانه بود که چندی پس از تأسیس در 18۶1 به دستور ناصرالدین شاه تعطیل شد. ملکم به بغداد گریخت و سالیانی بعد با وساطت میرزا حسین خان مشیرالدوله مورد عفو قرار گرفت مدّ . تی سمت کنسول ایران در قاهره را یافت. پس از انتصاب مشیرالدوله به صدارت ملکم سمت وزیر مختاری ایران در لندن یاف را ولی ت. پس از چندی در این سمت به خاطر رسوایی در قضیه امتیاز لاتاری از مأموریت اش برکنار شد. پس از این وی در زمره ی منتقدین از دولت قاجار روزنامه قانون را منتشر کرد که مخفیانه به ایران راه یافت و موجبات نگرانی شاه و امین السلطان را فراهم آورد. روزنامه قانون در توسعه ی فکر مشروطه خواهی در سال های بعد مؤثّر افتاد . با رسیدن مظفرالدّین شاه به سلطنت بار دیگر مورد عفو قرار گرفت و سمت وزیر مختاری در ایتالیا را یافت. وفاتش در سال 1907 بود. ناصرالدین شاه ( 189۶ - 1830 ) فرزند محمّد شاه قاجار و مهدعلیا، و زندگانی و اشتسلطن تقریبا هم زمان با شش دهه اوّ ی ل آیین بابی و بهائی بود. از کودکی اسماً ولی عهد بود ولی در سال 18۴7 در این مقام ابقاء شد و دوران ولایت یعهد را در سمت والی تبریز در آذربایجان بسر آورد. و در 17 مه 18۴8 پس از مرگ پدر به عنوان چهارمین پادشاه قاجاریه بر تخت سلطنت نشست. وی از انگشت شمار شاهان ایران بود که توانست نزدیک به پنجاه سال در قدرت بماند. دوران سلطنت او همراه با مشکلات