Az Tehran Ta Akka

دوران بغداد 83 تیراندازی و کشته شدن چند بابی انجامید. لذا آنان در بقعه ی شیخ طبرسی د ر جنگل های مازندران پناه گرفتند (اکتبر 18۴8 ). ورود ایشان به شیخ طبرسی هم زمان با مرگ محمد شاه قاجار و به سلطنت رسیدن ناصرالدین شاه بود (سپتامبر 18۴8 .) پیوستن روز افزون بابیان به بقعه ی شیخ طبرسی و اقدام بابیان در محک کردن م دیوارهای آنجا و ساختن برج و بارو نگرانی ناصرالدین شاه را که تازه به سلطنت رسیده بود فراهم آورد. صدر اعظم او میرزا تقی خان امیرکبیر که تحمل چنین سرکشی هایی نداشت قوایی نظامی به جنگ ساکنان قلعه فرستاد. به تدریج جنگی سخت ب ین دو طرف در گرفت که مدت هشت ماه به طول انجامید. 7 هم زمان جنبش هایی شبیه طبرسی در زنجان و نی ریز فارس سر برآورد. میرزا تقی خان امیرکبیر که انجام اصلاحات مورد نظر خود را نیازمند آرامش در کشور می دانست تنها راه خاموش س اختن این نهضت را در نابودی رهبر آن، سید علی محمد باب دانست. باب را که آن زمان در قلعه ی چهریق بود به تبریز آوردند و پس از گرفتن فتوی از علماء [جملگی از علمای شیخی] در میدان سربازخانه تبریز تیرباران کردند ( ۲8 شعبان 1۲۶۶ /9 ژوییه 18۵0 ). در آن زمان باب 31 سال داشت. پیش از تیرباران باب، قیام بابیان در قلعه شیخ ی طبرسی با قوای نظامی سرکوب شد (مه 18۴9 ) و شش ماه بعد از تیرباران او، قیام های نی ریز و زنجان نیز با خشونت کم نظیری پایان یافت. در این سرکوب ها بیش از صدها تن جان باختند از جمله چند تن از نزدیک ترین یا ران باب مانند ملاحسین بشرویی (نخستین کسی که به باب ایمان آورد)، محمد علی بارفروشی (قدوس) که در سفر مکه همراه باب بود و وحید دارابی از مجتهدین معروف ایران که در نی ریز همراه با بابیان می جنگید. قیام بابیان در ایران، و بروز شایعات گوناگون در مورد ادعاها ی باب موجب ن اآگاهی و سردرگمی برخی از مقامات دولتی و ناظران خارجی وری که ط شد به این نهضت ار به جنبشی غیر دینی تعبیر کردند که در لباس دین خواهان رسیدن به قدرت سیاس ی است. از جمله کلنل فرانسیس فرانت Francis Farrant وزیر مختار انگلیس در ایران در گزارشی به وزیر امور خارجه انگلیس در تاریخ 30 ژانویه 18۴9 با اشاره به واقعه ی طبرسی می نویسد: تصور می رود هدف نهایی آنان [بابیان] ایجاد حرکتی انقلابی علیه 7 برای شرح بیشتری در مورد واقعه ی قلعه ی شیخ طبرسی نﻜ. سند شماره ی ۵9 و مراجع آن .