Az Tehran Ta Akka

دوران بغداد 87 بغداد با حصار آجری دور شهر و چند باروی نظامی و نخلستان های فراوان که در بین خانه ها و مساجد بچشم می خورد از دور شه ری پر ابهت به نظر می رسد. دورتا ور د آن را بیابانی فرا گرفته که تا دیواره ی شهر امتداد دارد. شهر سه دروازه دارد که م توان ی از آن ها وارد شد. دروازه ی غربی که دورترین دروازه ها به رود دجله است با آجر بسته شده زیرا سلطان محمد که با شکست ایرانیان بغداد را فتح کرد از این دروازه وارد شده و در مشرق زمین رسم است که وقتی بزرگی از درواز ایه وارد شود آن را ب ه احترام او برای ابد می بندند. در آن بخش شهر که رو به ساحل رودخانه دارد، با چند صد متر فاصله از آب، مزارع هندوانه و خیار احداث شده که به خاطر آب فراوان سرسبز است. اما در پشت شهر تا پای حصار آن بیابانی خشک امتداد دارد. شب ها لشکری از شغال های گ رسنه که در س وراخ های بیابان پنهانند تا پای حصار می آیند تا از میان زباله و آشغالی ک ه بیرون شهر ریخته می شود چیزی برای خوردن پیدا کنند. دو دروازه ی دیگر از طلوع تا غروب آفتاب باز است و توسط گروه کوچکی سرباز محافظت می شود. به خاطر ناتوان ی و ضعف حکومت شب ها بادیه نشینان عرب به غارت و چپاول مناطق اطراف بغداد می پردازند و گاه دامنه ی تهاجم خود را تا پای دیواره شهر امتداد می دهند. به مانند هر شهر شرقی وقتی وارد بغداد می شوید و از خیابان ها و کوچه های ت نگ و کثیف آن می گذرید پسر بچه های نیمه لخت را می بینید که در خیابان های مارپیچ، تنگ و خاکی آن بازی می کنند و در خاک می لولند. مردان بیکار زیر سایه بان ی حصیری که قهوه ایهخان را تشکیل می دهد قلیان می کشند و یا خوابیده اند. نمای خارجی خانه ها حکایت از داخل نا هنجار آن دارد. دیوار خانه ها در فواصلی دارای دو سه شبکه است که نور را به داخل خانه می رساند. فقط چند خانه پنجره به خیابان دارد که از آن می توان چند مرد ترک را دید که روی مخده تکیه زده و چپق می کشند و ی ا اگر مرد خانه منزل نباشد زنان همواره در قفس، گاه جرأت می که کنند با چشمان سیاه خود نگاه محبت آمیزی به خیابان شلوغ و عابری ن آن بیاندازند. در مشرق زمین بازارها جالب ترین و دیدنی ترین نقاط شهرند اما بغداد از این لحاظ امتیاز خاص ی دارد. در این بازار مردمی از دیوار چین تا سواحل مدیترانه با هر قیافه و