Az Tehran Ta Akka

دوران بغداد 9۵ نامق پاشا والی عراق بعدها در پاسخ گله ی کنسول ایران، میرزا زمان خان، که چرا به بابیان تابعیت عثمانی داده، به این فتنه و فسادها در زمان میرزا بزرگ خان اشاره نموده و گفته بود میرزا بزرگخان آمد پیش من و گفت من این را [بهاءالله را] می کشم یا دست بسته به ایرانش می فرستم. من این حرف جاهلانه را که از او شنیدم مجبور به محافظت او شدم. 35 با دستورات پی در پی ناصرالدین شاه و وزیر امور خارجه ی ایران، میرزا حسین خ ان [مشیرالدوله] وزیر مختار ایران در استانبول فشارهای خود را بر مقامات دولت عثمانی برای فرستادن بابیان به ایران و یا تبعیدشان از بغداد ازدیاد بخشید. هم زمان، سلطان عبدالمجید فوت شد و برادر او عبدالعزیز اول، که با بسیاری از اقدامات سلطان عبدالمجید نظر دوستانه نداشت به خلافت رسید ( ۲۵ ژوئن 18۶1 ). آن زمان بود که سیاست دربار عثمانی درمورد بهاءالله نیز تغییر کرد و زمینه ی انتقال بهاءالله و گروهی از بابیان به اسلامبول فراهم آمد. منابع بهائی هم چنین به نقش موث ر میرزا حس ین خان مشیرالدوله سفیر ایران در دربار استانبول تاکید دارند. 36 مشیرالدوله در مأموریت طولانی The Summons of the Lord of the Hosts, Baha'i World Center, Haifa 2002, 106. ]Hereafter: Summons [ 35 نﻜ. سند شماره ی 1۶ . موضوع اعطای ورقه ی تابعیت عثمانی به اتباع ایرانی همواره یکی از موارد اختلاف کنسولگری ایران در بغداد با مقامات عثمانی بود. تعداد کسانی که به دلایل گو ناگون از جمله ظلم حاکمان ایران به عراق گریخته و دنبال امن و امانی می گشتند کم نبود و مقامات عثمانی به ای ن امر وقوف داشتند. کنسولگری ایران از مقامات عثمانی می خواست که پیش از دادن تابعیت عثمانی به ایرانیان موضوع را به اطلاع کنسولگری برسانند تا اگر شخص مزبور دعوای حقوقی و مالی با کسی دارد قبلاا آن موضوع حل شود. اما مقامات عثمانی ظاهراً به خاطر آنکه می دانستن د این امر به ای ب هنا رای آزار و اخاذی از شخص مزبورست ابتدا به ایرانیان تابعیت می دادند و سپس موضوع را به اطلاع کنسولگری ایران می رساندند، و این امر همواره مورد اعتراض کنسولگری ایران قرار می به ﻜ. ن گرفت. گزارش 1۵ ژوییه 18۶3 کنسول انگلیس در بغداد به وزارت امور خارجه انگلیس که اشاره نی ای ز به موضوع بابیان دارد Momen BBR 182 . 36 عبدالبهاء که آن زمان جوانی 19 ساله بود در نامه ای در شرح آن ایام می نویسد که دولت ایران برای انجام خواست خود حتی به دول خارجه متوس ل شد و دولت عثمانی قبول ننمود .. .بعد میرزا حسی ن خان وزیر مختار دولت ایران که در اسلامبول است قهر کرده هفت روز از خانه بیرون نیامده و هر چه وکلای دولت روم در عقب او فرستادند به مجلس نرفت... نﻜ. سند شماره ی 17 و نیز: مازندرانی ، ظهورالحق :۴ ، ۲97 .