191 باب ینآرق ریسافت :یحو ۀلزنم هب ریسفت هفت نام مختلف برای چهارده معصوم که هر یک نام دیگری دارند بکار های محمّد، علی و حسن و حسین معنی که هر یک از نام رود. بدین می ممکن است به بیش از یک شخص از این گروه، یعنی آنان که همین اسم های فاطمه، حسین ، جعفر و موسی جزئی از نامشان است اطلاق شود، و نام ممکن است در اشاره به یک شخص بکار رود. نام محمّد نه فقط به پیامبر بلکه به محمّد باقر امام پنجم، محمّدالجواد امام نهم، و محمّد بن حسن شود. نام علی فقط در اشاره نیز ارجاع می ˝ مهدی ˝ عسکری امام دوازدهم یا به امام اوّل شیعیان بکار نرفته، بلکه شامل نوۀ وی امام چهارم علی بن شود. به حسین، و امام هشتم علی الرضا، و امام دهم علی الهادی نیز می همین کیفیّت نام حسن اشاره به امام دوّم، و امام یازدهم، نیز دارد. اگر چه در اینجا با چهارده شخصیّت روبرو هستیم ولی در واقع فقط هفت نام برای رود. این امر که باب در ارتباط با هر آیه یکی از این هفت نام آنان بکار می طور که خواهیم دید دلالتی بر برداشت باب از یکی از گزیند همان را برمی ) است. ۱۵:۱۸۷ (قرآن ˝ المثانی السبع ˝ های شناخته شدۀ این سوره نام ، در تفسیرهای کلاسیک اسلامی ˝ المثانی السبع ˝ ، معانی مختلف این نام دارد که فرآیند خلقت باب در این تفسیر بیان می 31 مورد اختلاف بوده است بدینترتیب فصل 32 انجامد. است که به چهارده می ˝ ها هفت ˝ بر اساس همان شود (چه که جوهرۀ قرآن در آن است) الکتاب نیز نامیده می ّ آغازین، که ام تواند به ارادۀ الهی تشبیه گردد که طبق اندیشۀ شیخیّه، مشیّت الهی، یا می 33 گردند. خلقت را نیز شامل می همان ملأ اعلی یا اهل بیت هستند که بالقوّه مطالعۀ دقیق و انتقادی افکار ˝ : آرزویی را بیان کرد که جا دارد در اینجا نقل شود ترین اقدام برای درک فلسفۀ بابی است که امید است این کار روزی شیخیّه...ضروری ) آرزویی که باید هنوز در انتظار Browne, Báb, Bábís’, ERE, ii. 300b( ˝ . انجام پذیرد تحقّق آن نشست. 31 See Maḥmoud Ayoub, ‘The Prayer of Islam: A Presentation of súrat al-fátiḥa in Muslim Exegesis’, Journal of the American Academy of Religion, Thematic Issue, 47 (1979), 635-47, esp. 638. هُوَ الّذِي خَلَقَ لَكُمْ مَا فِي الْأَرْضِ ˝ .۲:۲۹ . و ن.ک. قرآن ۱۳-۱۲ - محفظۀ ملّی آثار بهائی 32 جَمِيعًا ثُمّ اسْتَوَى إِلَى السّمَاءِ فَسَوّاهُنّ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ. (اوست آن كسى كه آنچه در زمين است همه را براى شما آفريد سپس به [آفرينش] آسمان پرداخت و هفت آسمان را استوار كرد و او به هر چيزى داناست). و تفسیر باب: والسبعة إذا كررت في الإبداع والاختراع صارت أربعة عشر. در اینجا چهارده به معنای جامعیّت و کلیّت است. موضوع تجلّی که در مکتب شیخیّه بسیار مورد بحث قرار گرفته و بر آن تأ کید شده شده 33
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2