271 ،نایباب اب راجاق تلود ییورایورایوررایور او بیم آن داشتند که به ایشان حمله شود و لذا با اظهار اینکه عازم زیارت با توجّه به رسم 46 خواستند هویّت خود را مخفی نگاه دارند. کربلا هستند می اند رایتی سیاه توانسته خوانی، روشن است که اصحاب بابی می چاوش برافرازند بدون آنکه لزوماً سوء ظنّ احدی را جلب نمایند. در عین حال برخی شواهد موجود دلالت بر این دارد که قول نبیل کاملاً صحیح نیست. ذکری از برافراشتن رایت سیاه نیامده و تر در هیچ یک از تواریخ قدیمی از این گذشته در تاریخ لطف علی میرزا اشاراتی آمده که بر اساس آن وقوع رسد. لطف علی میرزا که کمی پیش از چنین امری غیرمحتمل به نظر می ای گذرا به ها پیوسته بود در تاریخ خود اشاره ورود بابیان به مازندران به آن از ˝ رایات سود ˝ نویسد که معنای حدیث لباس سیاه ملّا حسین نموده و می رساند که اشارۀ لطف علی میرزا می 47 خراسان همین لباس سیاه اوست. اند. تاریخ میر های سیاه افراشته نبوده اصحاب در آن زمان حامل بیرق ابوطالب شهمیرزادی نیز مؤیّد این نکته است. نامبرده که بعد از ورود ها پیوسته بود چند بار به تحقّق اصحاب ملّا حسین به بقعۀ شیخ طبرسی به آن آید که کند. امّا از متن نوشتۀ او برمی های سیاه اشاره می وعود راجع به بیرق نقطة در 48 اند. دانسته می ˝ رایات خراسان ˝ بابیان شخص ملّا حسین را مظهر رایت ˝ نیز به رایات مختلف مذکور در احادیث اشاره شده و در مورد الکاف جناب سیّد الشّهداء [ملّا حسین بشروئی] علیه ˝ آمده که مراد ˝ خراسانی با توجّه به این شواهد، بعید به 49˝... السّلام است که از خراسان حرکت نمود اند و حتّی رسد که بابیان در مسیر مازندران حامل بیرق سیاهی بوده نظر می اند، آن را نشانۀ تحقّق وعود مربوط به کرده اگر هم بیرقی را حمل می ها نفس حرکت ملّا حسین و اند. بلکه در نظر آن پنداشته آخرالزّمان نمی اصحاب وی از خراسان تحقّق وعد مذکور در احادیث راجع به رایات سیاه بود. نبیل در جای دیگری از تاریخ خود شمار بابیان مجتمع در شیخ طبرسی .9–8 ،3–2 تاریخ، صص 46 .19 همانجا، ص 47 . ممکن است نبیل نسخۀ متفاوتی از تاریخ 8–7 چنین ن. ک. به صص ؛ هم 2۵ تاریخ، ص 48 میر ابوطالب را در دست داشته است. وی در عبارتی که از تاریخ میر ابوطالب نقل کرده .) Dawn-Breakers, p. 407( رایت سوداء بود ˝ حامل ˝ نوشته که ملّا حسین .1۵3 براون، ص 49
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2