باب و جامعۀ بابی ایران 278 از تاریخ حاجی نصیر قزوینی مشهود است که اصحاب ملّا حسین 73 ولایتند. ضمناً به 74 ها حمله خواهند کرد. انتظار داشتند که مردم شهر به زودی به آن ها جماعتی کافرند رسد که به دهات اطراف نیز پیغام رفته بود که بابی نظر می تا مدّتی بعد از ورود اصحاب 75 ها و غارت اموالشان مباح است. که کشتن آن به بقعۀ شیخ طبرسی، اهالی قادیکلا و روستاهای دیگر هر کسی را که در 76 ناحیه غریب بود غارت کرده و حتّی معدودی را نیز به قتل رسانده بودند. حاصل کلام اینکه بابیان در دام افتاده بودند. لذا به ساختن استحکاماتی ابتدائی حول مزار شیخ طبرسی پرداختند. این مطلب که اوّلین حملۀ بزرگ به ها و بزرگان ها سه ماه بعد روی داد صرفاً به این علّت بود که سرکرده بابی امّا در این 77 مازندران ناچار شده بودند برای تاجگذاری شاه به تهران بروند. 78 فاصله، اهالی قادیکلا به اصحاب بابیِ مجتمع در بقعه حمله کردند. در این وضع بود که دو مسئلۀ جهاد (تدافعی) و شهادت در نظر گروه ای نمایان یافت. بابیان بنا به سابقۀ شیعی خود همچون عموم مردم بابی جلوه ایران عمیقاً با این دو مسئله آشنا بودند. به اعتقاد ایشان ظهور قائم نقطۀ اوج نمود که تاریخ شیعه بود. چون جنگ آغاز شد در نظر اصحاب بابی چنین می ها خاندان قاجار حادثۀ کربلا بار دیگر در جریان وقوع است. به چشم آن ها همان افرادی بودند که بنا به همچون بنی امیّه بودند و علمای دشمن آن ها در پرداختند. اوّلین حملۀ بزرگ به بابی اخبار و احادیث با قائم به ستیز می ماه محرّم روی داد یعنی همان ماهی که در آن امام حسین به شهادت رسیده بود. ملّا حسین در صحبتش با نمایندۀ شاهزاده به خصوص به این مطلب 79 اشاره نموده شباهت آن را به رفتار بنی امیّه با امام حسین متذکّر شد. ها در صدد طغیان بر ضدّ دولت دهد که بابی عوامل مختلفی نشان می ها که در آغاز به شمشیر و خنجر و نبودند. اسلحه و تجهیزات محدود آن .37 ص ˝، وقایع المیمیّه ˝ ، ؛ مهجور 61 همانجا، ص 73 .504 ص ˝، تاریخ ˝ 74 .36 لطف علی میرزای شیرازی، تاریخ، ص 75 .3 ابوطالب شهمیرزادی، تاریخ، ص 76 .433 ، ص 10 ، جروضة الصّفاء ؛ هدایت، 1017 ، ص 3 ، جناسخ التّواریخ سپهر، 77 .Nabil, Dawn-Breakers, p. 345 چنین ن. ک. به . هم 160 ، صنقطة الکاف براون، 78 .42 ص ˝، وقایع المیمیّه ˝ ، ؛ مهجور 87 لطف علی میرزای شیرازی، تاریخ، ص 79
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2