393 یئاهب تناید هب یباب نییآ زا هیچکس 6 برسد، باید همانا طواف را ترک کنند و به سوی موعود بشتابند. ، چه بسا 8 ، معلّم مجاز نیست که کودکی را آزار دهد 7 فردی را محزون نکند آن شخص همان موعود باشد. ها گاه به باورها، برداشت دارد که هیچ باب کراراً پیروان خود را بر حذر می ها را معیاری برای تشخیص حقیقت و امیدهای خود تقدّس نبخشند و آن های گذشتگان موعود قرار ندهند. چه که همین معتقدات و روایات و برداشت بوده که مردم را در هر عصر و زمان از شناخت آیین جدید بازداشته. در این دهد که معجزه و خوارق عادات روایت نکنند راستا به پیروان خود دستور می کند که همۀ مؤمنین و تنها به آیات خدا توجّه داشته باشند. ضمناً تأ کید می و در برداشت از آن آزادند و هيچ فرد يا 9 توانایی فهم کتاب خدا را دارند دهد، گروهی نبايد با این ادّعا که تنها او تفسير درست از آثار باب را ارائه می آن را به ديگران تحميل نماید. تنها کسی که از معنی واقعی بيان آ گاه است باب حتّی دستور 10 و حقّ تفسير آيات آن را دارد، شخص موعود است. گاه به او اعتراض دهد که اگر شخصی ادّعا کرد که موعود بيان است هیچ می و جالب این که باب در این راستا حتّی آثار 11 نشود که شاید حقّ با او باشد. گوید که آثارش با آمدن موعود، منسوخ داند و می خود را هم جاودانی نمی خواهد شد و اعتبار خود را به عنوان معیار سنجش حقیقت از دست خواهد شخص موعود 12 داد، مگر اين که مورد تأييد همان شخص موعود قرار گيرد. آزاد است به هر شیوه و در هر زمان که اراده کند ظاهر شود و احدی حقّ وی حتّی پیروان 13 های باب بر علیه او استدلال نماید. ندارد که به آثار یا گفته بنابر این آینده از پیش تعیین 14 کند. خود را از ابراز پرسش از موعود منع می باب دوم از واحد هشتم 6 باب هيجدهم از واحد هفتم 7 باب يازدهم از واحد ششم 8 باب هشتم از واحد ششم 9 باب دوم از واحد دوم 10 باب هشتم از واحد ششم 11 باب ششم از واحد دوم 12 باب يکم از واحد سوم؛ باب يازدهم از واحد هفتم؛ باب شانزدهم از واحد پنجم 13 ) نسخ کرد. 126 (بند کتاب اقدس باب يکم از واحد سوم. اين حکم را بهاءاللّه در 14
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2