397 یئاهب تناید هب یباب نییآ زا 20 از سجن به تمام همّت در تهذیب آن نفوس قیام نماید به بغداد رسید و در آنجا در طیّ حدود ده سال 18۵3 بهاءاللّه در سال موفّق شد اعتقادات بابیان را دگرگون سازد و با نظریّه جهاد و قصاص که نویسد: بخشی از میراث فرهنگی اسلامی بابیان بود مقابله نمايد. وی می های ارض. به یاری باری شمشیرهای برّنده نزاع و جدال شأن درّنده 21 حزب بابی به گفتار نیک و کردار پسندیده به غلاف راجع دولت عثمانی به درخواست دولت ایران بهاءاللّه را از 18۶3 در سال بغداد به پایتخت عثمانی و سپس به ادرنه تبعید کرد. وی پيش از ترک شهر و موعود بیان به شماری از بابیان ˝ مظهر الهی ˝ بغداد ادّعای خود را به عنوان هایی (الواح) چنين در زمان اقامت خود در شهر ادرنه، نامه اعلام نمود. هم به بابیان ایران فرستاد و ادّعای خود را به آ گاهی آنان رساند. در اواخر اقامت در ادرنه و پس از رسیدن به تبعیدگاه نهایی خود، عکّا (به سال هایی به پادشاهان و سران ایران، عثمانی، فرانسه، روسیه، )، نامه 18۶8 انگلیس و پاپ، فرستاد و از این راه ادّعای خود را به صورت نمادین به واسطه رؤسای مذهبی و سیاسی به گوش جهانیان رساند. بهاءاللّه در سال م در شهر عکّا درگذشت. 1892 موعود بیان و مسئله جانشینی باب بابیان ایران و عراق تقریباً جمعاً ادّعای بهاءاللّه را پذیرفتند و تنها اندکی پرداختند که او ˝ صبح ازل ˝ از آنان به طرفداری از برادر ناتنی او، میرزا یحیی نیز نامیده ˝ اهل بیان ˝ دانستند. ازلیان که باب می ˝ّ وصی ˝ را جانشین یا ای منسجم و سازمانی مذهبی شدند موفّق به احراز هویّتی دینی با جامعه می نشدند. در آثار باقی مانده از سران این گروه، که به قرن نوزدهم و آغاز قرن نویسی بر علیه آیین بهائی دیده گردد، چیزی جز ردّیه بيستم ميلادی بازمی [از این پس: لوح ۱۶ ،33 م)، بند 19۶3 ، (طهرانلوح خطاب به شيخ محمّد تقی نجفی 20 شیخ] ای از الواح جمال اقدس ابهی که بعد از کتاب اقدس مجموعه ، مندرج در 7 بند لوح دنيا 21 [از این پس: مجموعه] 2000 لانگنهاین آلمان نازل شده،
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2