باب و جامعۀ بابی ایران 38 کوتاه، همراه با زندگانی پاک و زهدآمیزش، که بدان در شیراز شهره بود، جملگی حکایت از هیجانات روحی و الهامات معنوی باب برای آمادگی به رسالتی که در انتظارش بود دارد. خلجان روحی وی چنان بود که برخی از افراد خانواده نیز بر آن آ گاه و نگران گشتند. طپش پر هیجان ظهوری جدید در نبض جهان شدت گرفته بود و سیل سرنوشت باب و نزدیکانش را با خود های طولانی که به نماز و عبادت و توان اندیشید ساعت برد. آیا می می پرداخت برای کشف و درک آن واقعۀ عظیمی بود که ناخودآ گاه ریاضت می رفت؟ خدیجه بیگم با مشاهدۀ حالات همسر خود به خانواده به سوی آن می پردازند که نشان از تقدّس ایشان بیشتر اوقات به نماز و عبادت می ˝ گفته بود 65˝. و علوّ مقام حضرتشان دارد باب به ۱۸۴۴/۱۲۶۰ دهد که در سال مدارکی که در دست است نشان می تر شد. چند سال تدریج به این امر که دارای الهامات روحانی است واقف ای که از ماکو به خانوادۀ خود نگاشت تصریح نمود که نوزده روز بعد در نامه بر ˝ سرّ باطن ˝ ۱۲۶۰ پیش از رفتن سیّد کاظم رشتی به عرش اعلی و آغاز سال الحرمین چندی بعد به صراحت بیشتری به و در رسالۀ بین 66 وی نزول یافت. راستی نخستین روزی که قلب این عبد به الهام به ˝ : دریافت وحی اشاره دارد در تفسیر سورۀ 67˝. ] بود ۱۸۴۴ آوریل ۴[ الاوّل روشن شد پانزدهم ماه ربیع [تقریبا سه ماه پیش از اظهار امر ۱۸۴۴ / فوریه ۱۲۶۰ بقره که در ماه محرّم خویش] نگاشته باب رؤیای خویش که به مرگ سیّد کاظم رشتی اشاره دارد دیدم که ارض مقدّس [عتبات] تکّه تکّه شد، به آسمان ˝ : چنین بیان داشت صعود کرد و در جلوی خانۀ من فرود آمد. و چندی بعد خبر درگذشت معلّمم این خواب 68˝. آمد که استادی عظیم و مهربان بود. رحمت خداوند بر او باد سوای آن که به طور نمادین اشاره به ادّعای جدید باب به دنبال مرگ رشتی Amanat RR 149. در اینجا نقل از ۷۷-۷۹ معین 65 .۱۶۰-۶۶ ،۵۸ ای خطاب به خانوادۀ خود از زندان ماکو، محفظۀ ملّی آثار بهائی از نامه 66 نیز آمده است. ۱۷۷-۷۸ ظهورالحقبخشی از این نامه در بر اساس نوشتۀ نیکلا این اثر در .Nicolas 206 اثر باب، نقل شده در الحرمین کتاب 67 نگاشته شده. در ترجمۀ الحرمین صحیفۀ بین و پس از ۱۸۴۵ / ژوئن ۱۲۶۱ الثانی جمادی ˝ مذاهب ملل متمدّنه، تاریخ سیّد علی محمّد معروف به باب ˝ : فارسی کتاب نیکلا با نام در پاورقی اصل ۲۱۹ وشی) ص ) ترجمۀ ع.م.ف (علی محمّد فره ۱۹۴۳/. ش ۱۳۲۲ (طهران .Amanat RR 168, n. 98 عربی این بیان نقل شده است. در اینجا نقل از .Amanat RR 168 . در اینجا نقل از ۲۳-۲۷ ،۴ ،۹۸ محفظۀ ملّی آثار بهائی شماره 68
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2