فصل دهم یکسال در میان ایرانیان بابیان و بهائیان در کتاب ادوارد ج. براون Sholeh Quinn شعله کویین* این مقاله به بررسی سفر شرقشناس معروف انگلیسی ادوارد ج :خلاصه م.) در ایران سفر 18۸۷-1888( پردازد که مدت یک سال براون به ایران می و از شهرهای مهمّی مثل طهران، اصفهان، شیراز و کرمان دیدن نمود و کرد نام یک سال در میان ایرانیان منتشر ساخت. وی حاصل آن را در کتابی به پیش از سفر به ایران با آیین نو ظهور بابی – بهائی آشنا شد و در ایران با علاقۀ فراوان به دنبال یافتن پیروان این آیین و گفتگو با آنان پرداخت. هدف دست آوردن آثار بابی و بهائی و دستیابی به اطّلاعات دست اوّل از وی به اعتقادات و باورهای این آیین و پیروان آن بود. یک سال در میان ایرانیان شاید تنها اثری باشد که ما را با ساختار و کیفیّت جوامع نوپای بهائی در هایی که او در سازد. مقالۀ حاضر کتاب های پایانی قرن نوزدهم آشنا می سال دست آورد شناسائی کرده، و آنچه بابیان و بهائیان طول یک سال سفر خود به دهد. در تدوین این اند مورد بررسی قرار می از مبانی ایمانی خود به او گفته های خصوصی براون نیز برای مقایسه با مطالب کتاب او مورد مقاله یادداشت استفاده قرار گرفته است. * * ترجمۀ فریدون وهمن.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2