۳۲۸ ﻓﺼﻞ ﻧﻬﻢ ﺑﺸﺮﻭﻳﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻮﻳﺮ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﻭ ﻭﺍﻗﻊ ﻃﺒﺲ ﻭ ﻓﺎﺭﺍﻥ ﺑﻴﻦ ﻣﺎ ﺑﺸﺮﻭﻳﻪ . ﺩﺭ ﭼﻮﻥ ﺍﺯ ﻧﻮﻋﻰ ﺁﻥ ﺻﺤﺮﺍﻯ ﻣﻰ ﻫﻴﺰﻡ ﺑﻮﺗﮥ ﺑ ﺭﺍ ﺁﻥ ﮐﻪ ُﺭﻭﻳﺪ ﻣﻰ ﺶ ﻣﻮﺳﻮﻡ ﺍﺳﻢ ﺍﻳﻦ ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﺑﺪﻳﻦ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﺍﺳﺖ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ . ﺑﻬﺸﺖ ﻣﺨﻔﻒ ﺭﺍ ﺁﻥ ﺍﺳﻢ ﺍﻟﻨﺎﺱ ﻋﻮﺍﻡ ﺍﺯ ّﺑﻌﻀﻰ ﻣﻰ ﺭﻭﻳﻪ ﺩﺍﻧﻨﺪ . ﺯﻣﺎﻥ ﺍﺯ ﻗﺒﻞ ﺁﻥ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺷﺎﻩ ﻧﺎﺩﺭ ﺍﺳﺖ ﮔﺸﺘﻪ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﻫﺠﺮﻯ ﻳﺎﺯﺩﻫﻢ ﻗﺮﻥ ﺍﺯ ﻭ ﻣﺠﻬﻮﻝ، . ﻓﻴﺾ ﻣﺮﻫﻮﻥ ﺯﺭﺍﻋﺘﺶ ﻭ ﮐﻢ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺁﻥ ﺁﺏ ﻭ ﮐﻨﺎﺭ، ﺩﺭ ﻋﺎﻡ ﺷﺎﺭﻉ ﺍﺯ ﺑﺸﺮﻭﻳﻪ ﭼﻮﻥ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻣﻰ ﺳﻴﻞ ﻭ ﺑ ﮔﻤ ﺎﺷﺪ ﻧﻤﻰ ﺎﻥ ﺭﻭﺩ ﺷﻬﺮ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﻗﺪﻳﻤﻰ ﺧﻴﻠﻰ . ﺍﻣﺎ ﻗﺮﺍء ﺭﻗﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻥ ّﺍﻃﺮﺍﻑ ﻗﺪﻳﻢ ﻏﻴﺮﻩ ﻭ ﻣﺬﮐﻮﺭﻧﺪ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺩﺭ ﻭ ﺗﺮ . ﺧﺮﺍﺑﻪ ﻗﻠﻌﮥ ﺑﺸﺮﻭﻳﻪ ﺟﻨﺐ ﻣﻰ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﮐﻪ ﺍﻳﺴﺖ ﺷ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺳﮑﻨﻰ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺍﻫﺎﻟﻰ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﻮﺩ ﺍﻧﺪ . ﺁﻥ ﺳﮑﻨﮥ ﻗﻠﻌﻪ ﻣﻌﻴﺸﺖ ﺗﻨﮕﻰ ﻭﺍﺳﻄﮥ ﺑﻪ ﻭ ﻣﺤﺪﻭﺩ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﻣﺤﻠ ّﺍﺯ ﻰ ﺳ ﺍﻳﻦ ﺑﻪ ﺩﻳﮕﺮ ﺮﺯﻣﻴﻦ ﮐﺮﺩﻩ ﺟﺎﺭﻯ ﻗﻨﺎﺕ ﻧﻤﻮﺩﻩ، ﺗﻮﺟﻪ ﺍﻧﺪ، ﺟﺎﻯ ﺁﻥ ﺩﺭ ﻭ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺑﻨﺎ ﺭﺍ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﻗﻠﻌﮥ ﺳﭙﺲ ﻭ ﮔﻴﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ . ﺟﻤﻌﻴﺖ ﮔﻨﺠﺎﻳﺶ ﻣﺰﺑﻮﺭ ﻗﻠﻌﮥ ﺁﺏ، ﮐﺮﺩﻥ ﺯﻳﺎﺩ ﻭ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺗﮑﺜﻴﺮ ﺍﺛﺮ ﺑﺮ ﺭﻓﺘﻪ ﺭﻓﺘﻪ ﺭﺍ ﺑ ﻣﺮﺩﻡ ﻭ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺗﺪﺭﻳﺠﴼ ﺍﻣﺮﻭﺯﻯ ﻗﺴﻤﺖ ﻪ ﺍﻧﺪ . ﺍﺯ ﻳﮑﻰ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﻗﻠﻌﮥ ﺷﺎﻳﺪ ﻣﻼ ﺫ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﺳﻤﻌﻴﻠﻴﻪ ﻣﻐﻮﻝ ﻓﺘﻨﮥ ﺍﺯ ﺑﻌﺪ ﮐﻪ ﺍﺳﺖ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﻣﺘﺮﻭﮎ . ﺁﺑﺎﺩ ﻗﺮﺍء ﺑﻴﻦ ﺑﺸﺮﻭﻳﻪ ﻧﻴﺎﺑﺖ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﻗﺎﺑﻞ ﻭ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺧﻮﺩ ﺗﺮ ﮔﺸﺘﻪ ﻃﺒﺲ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﮐﻪ ﻳﺎﻓﺖ ﻧﮑﺘﻪ ﺍﻳﻦ ﺩﺭ ﺑﺎﻳﺪ ﺭﺍ ﺁﻥ ﺳﺒﺐ ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﭼﻮﻥ ﺁﺑﻰ ﮐﻢ ﻭ ﺗﮑﺜﻴﺮ ﻧﺘﻴﺠﮥ ﺩﺭ ﺑﺸﺮﻭﻳﻪ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﻧﻤﺎﻳﻨ ﺭﻓﻊ ﻣﺤﺪﻭﺩ ﺯﺭﺍﻋﺖ ﺑﺎ ﺭﺍ ﺧﻮﺩ ﺍﺣﺘﻴﺎﺟﺎﺕ ﺪ، ﻟﺬﺍ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﻭ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺩﺭ ﮐﻮﺷ ﻴﺪﻧﺪ ﺻﻨﻌﺖ . ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑ َ َﺮﮎ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺍﺯ ﻳﮑﻰ ﻭ ﻣﻌﺮﻭﻑ، ﻗﺒﻞ ﭼﻨﺪﻯ ﺗﺎ ﺑﺸﺮﻭﻳﻪ ﻫﺎﻯ
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2