۳۳۰ ﺑﺸﺮﻭﺋﻰ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺭﺑﻮﺩﻩ ﺭﺍ ﺳﺒﻘﺖ ﮔﻮﻯ ﮐﻤﺎﻝ ﻭ ﻓﻀﻞ ﻭ ﺭﺷﺎﺩﺕ ﺩﺭ ﺗﺎﻟﻰ ﺭﺍ ﺍﻭ ﺑﻌﻀﻰ ﻭ ّﻗﺮﺓ ﻣﻰ ﺍﻟﻌﻴﻦ ﺩﺍﻧﻨﺪ، ﻭ ﻧﻴﺰ ﺍﻟﻔﺮﺩﻭﺱ ﻭﺭﻗﺔ ﻫﻤﺸﻴﺮﮤ ﺣﺴﻴﻦ ّﻣﻼ ، ﻭ ﻗﺪﺭ ﺟﻼﻟﺖ ﻣﺮﺍﺗﺐ ﺩﺭ ﮐﻪ ﺑﻴﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﺑﻮﺩﻩ ﻧﻈﻴﺮ ﻭ ﻋﺪﻳﻞ ﺑﻰ ﮐﻤﺎﻻﺕ ﻭ ﻓﻀﺎﺋﻞ ﻭ ﺑﻠﻴﻎ ﻭ ﻓﺼﻴﺢ . ﻧﻔﻮﺱ ﻫﮑﺬﺍ ﻭ ﺫﮐﺮ ﺑﻪ ﮐﻪ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﺁﻥ ﻫﺎ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ . ﺑﻬﺎﺋﻴ ﻣ ﮐﻤﺘﺮ ﻧﻈﺮ ﺑﺎﺩﻯ ﺩﺭ ﺑﺸﺮﻭﻳﻪ َﺎﻥ ﺷﺪﻩ ﻭﺍﻗﻊ ﺳﺘﻢ ﻭ ﺯﺟﺮ ﻭ ﺗﻌﺮﺽ ّﻌﺮﺽ ﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﻭ ﺑﺸﺮﻭﻳﻪ ] ﺑﺎﺑﻰ ﺩﻭﺭﮤ ﺩﺭ [ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺳﻮﺍﻯ ﻧﻴﻔﺘﺎﺩﻩ، ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺷﻬﺎﺩﺗﻰ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﮐﻪ ﻃﻔﻞ، ﻳﮏ ﺑﻴ ﺫﮐﺮﺵ ﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﻫﻢ ﺁﻥ ﻭ ﻣﻼ ﻧﺒﻮﺩ ﻋﺎﻡ ء ) ﻋﺪ ّﻣﺎ ﺑﺸﺮﻭﻳﻪ ﺍﺯ ﮐﻪ ﺭﺍ ﻃﺒﺮﺳﻰ ﻗﻠﻌﮥ ﺷﻬﺪﺍﻯ ﮤ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺑ ﻪ ﻧﻤﻰ ﺣﺴﺎﺏ ﺁﻭﺭﻳﻢ .( ﺍﺯ ﺑﻬﺎﺋﻴ ﺑﻴﺸ ﻓﻘﺮﻩ، ﺩﻭ ﻳﮑﻰ ﺟﺰ ﺑﻪ ﺎﻥ ﻭ ﺿﺮﺏ ﻣﻮﺭﺩ ﺘﺮ ﻧﮕﺸﺘﻨﺪ ﻭﺍﻗﻊ ﺑﺪﻧﻰ ﺻﺪﻣﮥ ﻋﻠﺖ ﻭ ﮐﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﺁﻥ ﻫﻢ ﺑﺸﺮﻭﻳﻪ ﻣﺮﺩﻡ ًﻧﺴﺒﺔ ﻭ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺑﻠﻨﺪ ﻫّﻤﺖ ﻣﺮﺿﻴﻪ ﺍﻣﻮﺭ ﺩﺭ ﭼﻪ ﺑﻠﻨﺪ ، ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺪ ﻣﺮﺿﻴﻪ ﻏﻴﺮ ﺍﻣﻮﺭ ﺩﺭ ﭼﻪ ﻭ . ﺑﺸﺮﻭﻳﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺗﻤﺎﻡ ﺛﺎﻧﻴﴼ ﺑﺎ ﺧﻮﻳﺸﺎﻭﻧﺪ ﻭ ﻗﺮﺍﺑﺖ ﺑﺴﺘﮕﻰ ﻫﻢ ﺟﻬﺖ ﺍﻳﻦ ﺑﻪ ﻭ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻯ ﻣﻼﺣﻈﮥ ﻫﻤ ﻭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺭﺍ ﺪﻳﮕﺮ ﺩﺍﺭﻧﺪ . ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﭘﺮﺗﻮ ﺩﺭ ﺛﺎﻟﺜﴼ ﺑﻬﺎﺋﻴ ﻣﺪ ﺍﻧﺪﮎ ﺩﺭ ﺑﺸﺮﻭﻳﻪ ّﺎﻥ ﺍﻣﻮﺭ ﮐﻠﻴﮥ ﺩﺭ ﺗﻰ ﻭ ﻣﻠﮑﻰ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻣﺤﺘﺎﺝ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺭﺍ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﻭ ﺟﺴﺘﻨﺪ ﺳﺒﻘﺖ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺑﺮ ﻣﻠﮑﻮﺗﻰ ﺍﺯ ﻳﮑﻰ ﺧﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﻭ ﺑﻮﺩ ﺳﺘﻢ ﻭ ﺯﺟﺮ ﺗﺨﻔﻴﻒ ﻋﻠﻞ . ﺷﺪ ﻋﺮﺽ ﻓﻮﻕ ﺩﺭ ﮐﻪ ﺑﻮﺩ ﺍﺑﺘﺪﺍﺋﻰ ﻧﻈﺮ ﻳﮏ ﺍﻳﻦ . ﻟﮑﻦ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺩﻗﺖ ّﺑﺎ ﻣﻰ ﮐﻪ ﺑﻴﻨﻴﻢ ﺑﻬﺎﺋﻴ ﻻ ﺑﺸﺮﻭﻳﻪ ﺎﻥ ﻣ ﻭ ﻣﺤﻞ ﻋﻠﻤﺎﻯ ﺣﺴﺪ ﻭ ﺣﻘﺪ ﻧﺘﺎﺋﺞ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﻳﻨﻘﻄﻊ ﺳﺐ ﻭ ﺗﻮﻫﻴﻦ ّﻮﺭﺩ ﻭ ﺍﺷ ﻟﻌﻦ ﺩﻧﻰ ّﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺍﻟﻄﺒﻊ . ﺳﺐ ﻭ ﺍﺳﺘﻬﺰﺍ ﻭ ﺗﻮﻫﻴﻦ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﺗﺤﻤﻞ ّﺍﻟﺒﺘﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﻟﻌﻦ ﻭ ﺁﻥ ﭘﺴﺖ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﻭ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻣﮕﺮ ﺍﺳﺖ ﻓﺮﺳﺎ ﻃﺎﻗﺖ ﮐﺲ ﻫﺮ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺘﻤﺎﺩﻯ، ﻣﺪﺕ ﺩﺭ ﻫﻢ ﺑﺎﺷﺪ ﺣﺎﻝ ﺷﺎﻣﻞ . ﺍﻳﻦ ﺑﺮ ﻋﻼﻭﻩ ﺑﻬﺎﺋﻴ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﺎﻟﻰ ﺧﺴﺎﺭﺍﺕ ﻣﺪﺕ ﺍﻳﻦ ﻃﻮﻝ ﺩﺭ ﺑﺸﺮﻭﻳﻪ ﺎﻥ ﺩﻳﺪﻧﺪ ﺣﮑﻤﺖ ﻭ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺻﺒﺮ ﻫﻤﻪ ﺍﻳﻦ ﺑﺎ ﻭ ﺭﻭﻳ ﻭ ّ ﻧﺪﺍﺩﻧﺪ ﺩﺳﺖ ﺍﺯ ﺭﺍ ﻣﺴﺎﻟﻤﺖ ﮥ . ﻋﺠﺐ ﻭ ﺍﻋﺪﺍﻯ ﻭﻗﺖ ﻫﺮ ﮐﻪ ﺍﺳﺖ ﺍﻳﻦ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺑﻪ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﮐﻴﻔﺮ ﻭ ﺧﻮﺍﺭ ﻭ ﺯﺑﻮﻥ ﻓﻘﺮ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﻭ ﻣﻰ ﻓﺎﻗﻪ ﺷﺪﻧﺪ ﺑﻬﺎﺋﻴ ﻣﻰ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮﻯ ﺑﺸﺮﻭﻳﻪ ﺎﻥ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ّٰﺣﺘﻰ ﺩﺷﻤ ﮐﻔﻦ ﻭ ﺩﻓﻦ ﻣﺨﺎﺭﺝ ﻨﺎﻥ ﻣﻰ ﻣﺘﺤﻤﻞ ﺭﺍ ﺧﻮﺩ ﺯﺩﮤ ّﻓﻼﮐﺖ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺭﺿﺎ ﻭ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺭﻭﻳﮥ ﺍﻳﻦ ّﻭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺩﺭ ﺍﻏﻤﺎﺽ ﻭ ﻋﻔﻮ ﺍﺳﺖ ﺷﺪﻩ ﺩﻳﺪﻩ ﮐﻤﺘﺮ ﻋﺎﻟﻢ . ﻣﺴﺘﻤﺮ ﺑﻼﻳﺎﻯ ﺁﻧﮑﻪ ﺧﻼﺻﻪ ﺁﻧﻰ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺭﺍﺣﺖ ﺭﺍ
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2