۴۰۵ ﭘﺎﻳﺎﻧﻰ ﺳﺨﻦ ﮐـﺸﻮﺭ ﻳـﺎ ﻗـﻮﻡ ﻫـﺮ ﻫﻮﻳـﺖ ﺳـﻨﺪ ّﺗـﺎﺭﻳﺦ ﻣـﻰ ﻯ ﺑـﺸﻤﺎﺭ ﺁﻳـﺪ . ﻧﺒـﺸﺘﻪ ﺳـﻨﮓ ﺍﮔـﺮ ﮐﺘﻴﺒـﻪ ﻭ ﻫـﺎ ﻫـﺎﻯ ﺑﺎﺯﻣﺎﻧــﺪﻩ ﻭ ﻫﺨﺎﻣﻨــﺸﻰ ﺷــﺎﻫﺎﻥ ﻧﺒــﻮﺩ ﺟﻤــﺸﻴﺪ ﺗﺨــﺖ ﻫــﺎﻯ ﺑــﻪ ﻫﻨــﻮﺯ ﺗــﺎﺭﻳﺦ ﺍﺯ ﺑﺰﺭﮔــﻰ ﺑﺨــﺶ ﻣﻴﻬﻦ ﻣﻰ ﺧﺒﺮ ﺑﻰ ﺧﻮﻳﺶ ﻧﻴﺎﮐﺎﻥ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﺍﺯ ﻭ ﻧﺪﺍﺷﺘﻴﻢ ﺩﺳﺘﺮﺳﻰ ﺧﻮﺩ ﻣﺎﻧﺪﻳﻢ . ﺧﻮﺩ ﮔﺬﺷﺘﮥ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺑﺎ ﻣﻠﺘﻰ ّﻫﺮ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺑﺎ ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﻗـﺮﻥ ﻃـﻮﻝ ﺩﺭ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻣﻰ ﻫـﺎ ﻭ ﺳـﺮ ﺁﻧـﺎﻥ ﺑـﺎ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﮑﻞ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﮐﺎﺭ ﻧ ﻭﺟﻮﺩ ﺑﻪ ﺧﻼء ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭﻯ ﻳﺎ ﻗﻮﻡ ﻫﻴﭻ ﻭ ﺍﺳـﺖ ﻴﺎﻣﺪﻩ . ﺍﺳـﺖ ﺗـﺎﺭﻳﺦ ﻣـﻰ ﺍﻣﮑـﺎﻥ ﻣﺎ ﺑﻪ ﮐﻪ ﺗﻤـﺪﻥ ﮔﺬﺷـﺘﮥ ﻭ ﺧـﻮﺩ ﮔﺬﺷـﺘﮥ ﺩﻫـﺪ ﺁﻧﻬـﺎ ﺭﻭﺍﺑـﻂ ﺑـﺸﻨﺎﺳﻴﻢ، ﺭﺍ ﺩﻳﮕـﺮ ﻫـﺎﻯ ﺑﻴـﺎﺑ ﺟﻬـﺎﻥ ﺩﺭ ﺭﺍ ﺧـﻮﻳﺶ ﺟـﺎﻯ ﻭ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ ﺑﺮﺭﺳﻰ ﻫﻢ ﺑﺎ ﺭﺍ ﻴﻢ . ﺟـﺎ ﻫﻤـﻴﻦ ﺑـﻪ ﺗـﺎﺭﻳﺦ ﻭﻇﻴﻔـﮥ ﺍﻣـﺎ ﻧﻤــــﻰ ﭘﺎﻳـــﺎﻥ ﻳﺎﺑـــﺪ . ﺗــــﺎﺭﻳﺦ ﻫـــﻢ ﭼﻨــــﻴﻦ ﮐـــﻪ ﺍﺳــــﺖ ﺍﺑـــﺰﺍﺭﻯ ﺩﺳــــﺖ ﺑﺘــــﻮﺍﻧﻴﻢ ﺑــــﻪ ﻣﻌﺮﻓــــﺖ ﺍﺯ ﭘـــﺲ ﺟﻬــﺎﻥ، ﻣــﺮﺩﻡ ﺩﻳﮕــﺮ ﻭ ﺧــﻮﺩ ﺳﺮﮔﺬﺷــﺖ ﺁﻳﻨــﺪﻩ ﺭﺍ ﻧﻴــﺰ ﺑــﺸﻨﺎﺳﻴﻢ ﺩﻫــﻪ ﺩﺭ ﺭﺍ ﺧــﻮﺩ ﻣﻮﻗــﻒ ﻭ ﻭ ﻫــﺎ ﺳﺪﻩ ﻫـﺎﻳ ﻰ ﺍﺳـﺖ ﺭﺍﻩ ﺩﺭ ﮐـﻪ ﻧﻤـﺎﻳﻴﻢ ﺑﺮﺭﺳـﻰ . ﻧﻴـﺴﺖ ﺣﻤﺎﺳـﻪ ﻭ ﻗـﺼﻪ ﻭ ﺩﺍﺳـﺘﺎﻥ ﺗـﺎﺭﻳﺦ . ﺗـﺎﺭﻳﺦ ﺣ ﻭ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﻘﻴﻘﺘﻰ ﺗﺎﺭﻳﮑﻰ ﺩﺭ ﮐﻪ ﺭﺍﻫﻰ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﺭﻭﺷﻦ ﺑﺮﺍﻯ ﻓﺮﻭﺯﺍﻥ، ﺍﺳﺖ ﭼﺮﺍﻏﻰ ﻫـﺎ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺑﻪ ﻣﻰ ﭘﻴﻤﺎﻳﺪ . ﮐﺘــﺎﺏ ﺑﻬــﺎﺋﻰ ﺩﻳﺎﻧــﺖ ﺗــﺎﺭﻳﺦ ﺩﺭ ﺧﺮﺍﺳــﺎﻥ ﻫﻤــ ﺩﺍﺭﺍﻯ ﮥ ﻭﻳﮋﮔــﻰ ﻫــﺎﻳﻰ ﺍﺳــﺖ ﺑــﺮ ﺑــﺎﻻ ﺩﺭ ﮐــﻪ ﺷــﻤﺮﺩﻳﻢ . ﻫــﻢ ﮐﺘــﺎﺏ ﺍﻳــﻦ ﭼﻨــﻴﻦ ﻭ ﻏﻨــﺎ ﺍﺯ ﺳــﻨﺪﻳﺖ ّ ﺧﺎﺻــ ّ ﻰ ﺑﺎﺷــﺪ ﻣــﻰ ﺑﺮﺧــﻮﺭﺩﺍﺭ . ﺷــﺮﺍﻳﻂ ﺍﺯ ﻣﻬـﻢ ﺗـﺎﺭﻳﺦ ﻧﮕـﺎﺭ، ﺁﺷـﻨﺎﻳﻰ ﮐﺎﻣـﻞ ﺍﻭ ﺍﺳـﺖ ﻣﺮﺩﻣـﻰ ﺯﻧـﺪﮔﺎﻧﻰ ﺭﺳـﻢ ﻭ ﺭﺍﻩ ﻭ ﺗﻔﮑـﺮ ﻭ ﺍﻧﺪﻳـﺸﻪ ّﺑـﺎ ﺁﻧـ ﺩﺭﺑـﺎﺭﮤ ﮐـﻪ ﺎﻥ ﻣـﻰ ﻧﻮﻳـﺴﺪ . ﺍﺛـﺮ، ﺍﻳـﻦ ﻣﺤﺘـﺮﻡ ﻣﺆﻟـﻒ ﺑـﺸﺮﻭﺋﻰ ﻓـﺆﺍﺩﻯ ﺣـﺴﻦ ﻣﺮﺣـﻮﻡ ، ﺍﺯ ﭼـﻮﻥ ﺑﺮﺧﺎﺳـــﺘﻪ ﺑﻬـــﺎﺋﻰ ﺟﺎﻣﻌـــﮥ ﺑﻬﺎﺋﻴـــﺎﻥ ﺭﻓﺘـــﺎﺭ ﻭ ﺗﻔﮑـــﺮ ﺷـــﻴﻮﮤ ﻭ ﺑﻬـــﺎﺋﻰ ﺗﻌـــﺎﻟﻴﻢ ﻭ ﺍﻓﮑـــﺎﺭ ﺍﺯ ﺧـــﻮﺑﻰ ﺑـــﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﺁﮔــــﺎﻫﻰ . ﺗﺤــــﺼﻴ ﮐــــﻪ ﺁﻧﺠــــﺎ ﺍﺯ ﺩﺍﻧــــﺸﮕﺎﻫﻰ ﻋــــﺎﻟﻰ ﻼﺕ ﻭ ﺗــــﺎﺭﻳﺨﻰ ﻭﺳــــﻴﻊ ﻣﻄﺎﻟﻌــــﺎﺕ ﻭ
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2